نابسامانی ها مانع های اند که همه بشر را در هر مواقع زمان مانع از پیشرفت ها، خوش بودن، سلامت بودن، راضی بودن، با صبربودن و غیره موارد میشود که انسانها را به آنها اشد ضرورت است و نه تنها مانع از آنچه نام بردم میشود بل سبب شده تا انسانها از همه بیزار آمده و گوشه ی تنها را پسند کند.

ولی این نابسامانی ها را سبب های بسیار است، جنگ، فقر، ظلم واستبداد، بی عدالتی ، بی سوادی، بی خبری از دین مبین اسلام و بسا موارد دیگری است که همه دست به دست هم داده و خود را حلقه بر گردن انسانها نموده و درپی ازبین بردن جاویدانی انسانها در کوشش اند.

از دست دادن اقارب، زیر دست ظلم رفتن و همچنین موارد است که انسانها اصلاً زندگی را بد میگویند و همه را بر گردن زندگی می اندازد و خود را کسی ناتوان و ناچار میداند که به فکرش هیچ چیزی از دستش ساخته نبوده و همه علیه را خود میداند.

اما بی خبر ازینکه زندگی را زیبایی های است که هر گاه آنها را در خیال هم تصور کند از خدا عمرجاویدانی خواهند داشت، این که ناسازگاری زمان انسانها را جوهر میدهد نباید گفت که این تنها بر علیه ماست، بلکه این همه امتحانات است که انسانها میگذراند و باید کوشش شود تا همه را موفقانه و صبورانه گذشتاند.

انسانهای صبور را خداوند متعال دوست داشته و همیشه موفقیت را از آن صبوران گفته، و کسانیکه به این چنین امتحانات خورد و کوچک شخصیت را پایین آورده و زود اصلیت را نشان میدهد انسانهای صعیف تلقی میشوند.

گفته ی مشهوری است که میگویند صبر تلخ است ولی بر شیرین دارد، این گفته را اکثر کسان امتحان نموده و گفته شده از پس هر تاریکی ای روشنی ای در انتظار است، در حقیقت صبر کشتی است که حاصل آن حتماً مثبت خواهد بود.

میشود نابسامانی های زندگی را طوفانهای خواند که حتماً به جهتش خود را میوزاند، ولی باید محکم در جای ایستاد و مقابله نشان داد، و این همه منفی های زندگی را پس زدو در پی موفقیت بود.

آرزو دارم همه مسلمانان جهان خصوصاً مردم افغانستان ما از همه نابسامانی دور باشند و موفقیت را نصیب شوند.

 

نویسنده: حکمت الله عزیز