مشاورۀ برابر (روشی کیوگی کائی): نظام مشاوره برابر بین سندیکا و مدیریت، یکی از اشکال مشارکت حقوق بگیران در مدیریت موسسه اقتصادی است.

چنین تشکیلاتی موجودیت حقوقی ندارد و معمولا براساس پیشنهاد مدیریت و به منظور تحکیم ارتباط و همکاری بین سندیکا و مدیریت در اداره امور مؤسسه اقتصادی ایجاد می شود.

طبق آمار وزارت کار ژاپن در سال 1978، مشاورۀ برابر در 70.8% از مؤسسات اقتصادی بزرگ، کوچک یا متوسط وجود دارد و 82.3% از کارگران را شامل می شود. مشاورۀ برابر تقریبا در کلیۀ مؤسسات بزرگ (92.6%) دارای بیش از 5000 حقوق بگیر، و هنچنین در بیش از نیمی از موسسات کوچک و متوسط (54.7%) که 100 تا 299 کارمند دارند، اجرا می شود.

     مسائل مطرح شده در چارچوب این مشاوره، پنچ زمینۀ اساسی را شامل می شود؛ مدیریت عمومی (سیاست مدیریت وغیره)، تولید (برنامه تولید و سرمایه گذاری، عقلانی کردن، وغیره)، کارکنان (استخدام، تغییرات، معیارهای ارزیابی، وغیره)، اجتماعی (تأمین اجتماعی، بهداشت و امنیت، ارتباط با اجتماعات محلی، وغیره)، و مدیریت اجتماعی (نظام مزد، مدت کار، مرخصی، بازنشستگی، نحوۀ پاسخ به خواستها، نظام داخلی، وغیره).

 

براساس بررسی سال 1976، هنگامی که موضوع مشاوره مسائل مربوط به مدیریت عمومی مؤسسه باشد، مدیریت آن را با نمایندگان سندیکادر میان می گذارد (69.1%)؛ و همچنین، در مورد مسائل مربوط به تولید (53.8%). در این دو زمینه، چنانچه طرفین به توافق نرسند، مدیریت حق تصمیمگیری را برای خود محفوظ می دارد. در 2% از موارد، موافقت سندیکا برای تصمیمگیری درمورد سیاست اداری لازم است.

برعکس، تصمیمگیری در مورد سیاست مدیریت اجتماعی و شرایط کار در اکثر موارد (68.4%) با موافقت مشترک انجام می شود. در مورد نکات مربوط به کارکنان، مدیریت در 28.5% از مؤسسات اقتصادی به اطلاعات ساده بسنده می کند و در 29% سندیکا را خواستار می شود.

در 13.9% از موارد موافقت سندیکا ضروری است. در مواردی که سندیکا و مدیریت به توافق نمی رسند، اکثر مؤسسات (72.6%) پس از مدتی بررسی، مشاوره را از سرمیگیرند، درحالی که در 11.9% از مؤسسات، پیشنها مورد بحث با مسئولیت مدیریت به اجرا گذاشته می شود.