انسان ها در جامعه های گوناگون به گونه های متفاوتی رفتار و زنده گی میکنند,که هر جامعه از خود رسم و رواج های مختلفی دارد و هر جامعه نیز از خود فرهنگ و تمدن خاصی دارد.تا فرهنگی نباشد جامعه ای نیست و برعکس تا جامعه ای نباشد,فرهنگی نیست و تمام کسانی که در یک جامعه زنده گی میکنند بنا بر همان دستورالعمل ها که در جامعه یشان است رفتار مینمایند.
انسان از زمانی که متولد میگردد شروع به یادگیری قواعد اجتماعی میکند و ارتباط با اطرافیان موجب میشود مشکلات خویش را به آسانی حل و فصل نماید و ارتباط با دیگران باعث موفقیت های روز افزون میگردد. خانواده اولین و اساسی ترین رولی است که انسان را به سوی اجتماعی شدن میکشاند و بعد از خانواده دوستان و همبازی های شخص. جامعه هایی که دارای افراد محدودی است زودتر اشخاص به رفتار خویش اگاه میشوند و به خلق و خوی همیدیگر عادت میکنند و به صورت آسان و راحت با همدیگر ارتباط برقرار مینمایند.
ولی برعکس جامعه های مزدحم با جمعیت زیاد دارای اجتماع های مختلف و گوناگونی میباشد و هر گروه از اجتماع های گوناگون طرفداری مینمایند و خویش تن را به سوی آن سوق میدهند. زنده گی زیباست با تمام زیبایی هایی که در آن نهفته است ولی برخی از افراد از این زیبایی ها مستفید نمیگردند و از این زیبایی ها کناره گیری میکنند. هر انسان باید کوشش کند تا زنده گی خویش را به بهترین وجه رقم بزند تا هیچ گاه مشکلات بر وی غلبه نکند.
یگانه چیزی که در زنده گی انسان مهم است بکار گیری صبر و حوصله در هر زمان در زنده گی. اجتماع و داشتن جامعه ی خوب و مثبت هم بسیار مهم میباشد با داشتن جامعه ی مفید میتوانیم چیزهای زیادی بیاموزیم و افراد مثبتی باشیم اما جوامع بشری با پیشرفت نمودن و ازدهام جمعیت و نفوس شان روز به روز دچار مشکلات فراوانی میگردند.
باید افرادی که در یک جامعه زنده گی میکنند به قوانین و دستورات پیاده شده در آن جامعه احترام گذارده و برای صلح و رفاه فرد فرد آن جامعه کوشش نمایند. با داشتن افراد تحصیل کرده میتوان جامعه ای داشت متشکل از افراد لایق و روشنفکر. پس در این جا باید ذکر نمود که علم هم خود نیز سهم ارزنده ای برای داشتن یک جامعه ی خوب دارد.
تمام انسان ها برای رسیدن به قله های بلند ترقی کوشش های بسزایی مینمایند و گاهی موانعی به وجود میآید که موجب میشود سدی شود برای موفقیت های انسان. برقرار نبودن صلح و جنگ دی یک کشور نه تنها خود لطمه زننده به افکار افراد یک جامعه بلکه پلکان ترقی را به نوبت ویران میسازد و افراد یک جامعه را مجبور میسازد تا جامعه ی خویش را ترک نموده و به جامعه های دیگر روی آورند.
شبنم احمدی
برای خواندن مقاله های قبلی فلم انکس من میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:
