پس از سال 2014 بسیاری ازافغان ها که از پول های غارت  شده کشور امریکای و ناتو  و سرمایه غیری مجاز خود می‏ترسیدند و یا این ترس مجازات شده در آینده رژیم جدید کشور را ترک میکند و با  ساختن نام و چهره نو از .افغانستان به اروپا و آمریکا دیگر کشور های اسلامی پناهنده میشود

در گذشته عوامل طبیعی همچون  خشک‏سالی زلزله قحطی و گاهی عواملی انسانی هم چون جنگ یا دشمنی فاملیی یا حتی آزادی موجب جابه‌جایی توده‏ یی جمعیت یک کشور به کشور دیگری شده است و می‏شود. ولی گاهی هم افراد یک جامعه با حساب و کتاب و برای دسترسی به اهداف شخصی و خانوادگی به بازار کار در کشورهای بیگانه جذب می‏شود. اگر کسی در کشور خود احساس امنیت نکند نه به اجبار بلکه به اختیار به خود  راهی کشورهای بیگانه می‏شود 

کشوری عزیزما افغانستان دارای سه نوع سرمایه است: یکی نیروی انسانی. دیگر محیط و منابع طبیعی از قبیل زمین و آب، معادن و ذخایر زیرزمینی و سوم محیط انسانی و ساخته جا ها تاریخی قرن ها ساخته شده غیره
اکثر مردم کوشش برای زنده گی و جامع مدرن تر از افغانستان میکند و همچنان کشورهای درحال توسعه استیم ومگر فلآن ما در حالت فقر عقب‌ ماندگی قرار داریم کشورهای سرمایه‌ دار از برکت وجود این گونه افراد تربیه شده بیش‏ترین بهره را می‏برند

خلاضه کلام این است که آیا دلیل واقعی فرار از افغانستان چیست چرا؟ و چه گونه می‏توان از این تهدید جدی پیش‏ گیری کرد؟

اگر بخواهیم نیروی کار تربیت شده از افغانستان به پاکستان وایران و کشور های عربی جذب نشود و سرمایه گذارن افغانی اگر به واقیت از پول غارت شده استفاده نکرده به خارج از کشور فرار نکند باید در داخل کشور شرایطی ایجاد کنیم که حق به حق دار برسد. امنیت  کار به  و فرصت سرمایه‌گذاری ایجاد شود و اعضای جامعه  و سرمایه گذاران با تمام وجود صادقانه احساس کنند که در داخل کشور خودما هم فرصت زمینه کار به همه فراهم  است .چون ما به صلح نیاز داریم و نمیخواهیم که کشور ما درباره ویاران شود

 زندگی به ترک شهر وجا خود مجبور نشویم و بلکه با تن  دادن به اقسام  مهاجرت به کشورهای دیگر را باقی

.درخانه پدری باشیم و خدمت به آب و خاک افغانستان زیبا خود را ترجیح بدهیم

(زنده باد افغانسان)

نویسنده
احمد پرویز شفق و دوشیزه شفق