مراقبت از پاها درافراد دیابتی "
مراقبت از پای مریض دیابتی بسیار حائز اهمیت است. عدم رعایت و مراقبت صحیح از پا در این وضعیت باعث بروز مشکلات جدی می شود که در نهایت حتی امکان آنرا دارد که انگشت قطع گردد.
مریضان دیابتی در برابر مشکلات پا آسیب پذیر هستند زیرا اعصاب آسیب دیده و جریان خون به پا کاهش می یابد.
انجمن دیابت آمریکا تخمین زده که از هر ۵ نفر مریض دیابتی که به شفاخانه مراجعه می کنند یک نفر دچار مشکلات مربوط به پا شده است.
در حالیکه مراقبت صحیح و اساسی از پا به خصوص در این مریضی باعث پیشگیری از مریضی از اختلالات وابسته می شود، لازم است نکات زیر را رعایت فرمایید.
1- هر روز پای خود را با دقت معاینه کنید.
سراسر پا را مورد بررسی قرارداده وازآینه برای دیدن کف پا وپاشنه پا استفاده کنید و اگر خودتان کاملًا قادر به انجام این کار نیستید از کسی کمک بخواهید.
خشکی و ترک های پوستی پا را بررسی کنید.
هر نوع آبله، خراش، بریدگی ، ضایعات بین انگشتان و سایر زخم ها را مورد توجه قرار دهید.
سرخی ، حرارت و حساسیت پا به خصوص در هنگام لمس کردن باید مد نظر باشد.
به ناخن فرو رفته در گوشت باید توجه زیاد شود.
اگر به خاطر بوت و چبلک پا دچار زخم وآبله شده است، باید بصورت عاجل این گونه بوت و چبلک تبدیل شود.
2- شستشو و خشک کردن پا در هر روز
از صابون ملایم و آب پاک و معتدل برای شستشو استفاده کنید.
سپس پا و بین انگشتان را به آرامی خشک کرده از کشیدن دستمال به شدت روی پا اجتناب کنید.
بعد از شستشو از مواد ضد خشکی پا مانند کریم برای جلوگیری از ترکیدگی پا استفاده شود.
میخچه و یا پوستک های ضخیم پا را قطع نکنید واز محلولهای ضدعفونی کننده قوی استفاده ننمایید.

3-مراقب ناخن های پا باشید .
ناخن پا را بعد از حمام بگیرید زیرا هنوز نرم است.
ناخن پا را بصورت صاف کوتاه کنید و با سوهان نرم کنید.
از گرفتن گوشه های ناخن اجتناب کنید.
4- در هنگام ورزش مراقب باشید.
با کفش راحت و مناسب راه بروید و یا ورزش کنید.
اگر پا دچار زخم و ناراحتی است ورزش نکنید.
5- به کمک کفش و جوراب مناسب از پا مراقبت کنید.
هرگز پا برهنه راه نروید حتما از پوششی مناسب برای پاها هنگام راه رفتن استفاده کنید.
از پوشیدن کفش پاشنه بلند یا نوک تیز خودداری کنید.
قبل از پوشیدن کفش داخل آن را بررسی کنید که جسم خارجی نداشته باشد.
از پوشیدن جوراب تنگ، درزدار وترمیم شده و بوت سخت اجتناب کنید.
بدون جوراب ، کفش نپوشید.
از جوراب با جنس طبیعی مثل پنبه و پشم استفاده کنید.
ازجورابهای اندازه پا استفاده کنید وآنها راروزانه تعویض کنید.
کفشی بپوشید که از شما در مقابل شرایط آب و هوایی متنوع به خوبی مراقبت کند.
ازکفش های جلوباز استفاده نکنید.
بوت های جدید رادرابتدا روزانه ۱تا۲ساعت بپوشید تاکم کم به قالب پای شما برابر شود وسپس مدت زمان پوشیدن آنرا افزایش دهید.
هر ۴ تا ۶ ساعت بوت ها را برای استراحت دادن پا بکشید.
درمنزل ازچبلک طبی استفاده نمایید.
حتماً بوتی که کاملا اندازه و مناسب پا باشد استفاده کنید . اگر مبتلا به آسیب اعصاب پا هستید مطمئناً تنگی کفش را احساس نخواهید کرد بنابراین برای آزمایش تناسب کفش موارد زیر را دنبال کنید :
الف-دور هر پا را خط بکشید.
ب-دور کفش را هم خط بکشید.
پ- سپس خطوط ها را با هم مقایسه کنید بطور کلی کفش باید حدود یک سانتی متر از بزرگترین انگشت پا بلند تر باشد و پهنای آن نیز متناسب با پهنای پا باشد..
ت- جنس بیرونی کفش بهتر است از چرم باشد و داخل آن درز نداشته باشد داخل کفش باید نرم و بدون هیچ گونه سختی باشد و کف بیرونی کفش از جنس سخت باشد.
پ- خرید بوت باید دراواخرروز (زمانیکه پاها بزرگترین اندازه رادارد) صورت گیرد، اواخر روز پا ها یک اندازه می پندد و اگر شما بوت را صبح بخرید که به اندازه پای شما باشد امکان دارد از طرف شام همین بوت به پای شما یک اندازه تنگ شود.