خداوند مهربان میفرمایند: تمام بنده های من از یک آب و خاک به عمل آمده اند و همه از نظرجنس و احساس با هم هم سطح هستند.
خداوند مهربان دروجود بنده های خود قدرتی بوجود آورده که میتواند تمام زمین وزمان را به هم بدوزد همه ما میتوانیم با وجود این قدرت دردهای درون خود رابا کمک همدیگر مرهم کنیم وبه آرامش برسیم .
اگر از احساس درون خودبطوراحسن استفاده کنیم ما میتوانیم با همدردی ،محبت ومهربانی مرهمی بروی زخمها ودردها باشیم.
با نیرویی که خداوند درقلبهای مان بوجود آورده میتوانیم بسیاری از دلها را به هم پیوند دهیمو در غم وشادی شریک همدیگر باشیم. اگرغیر ازاین باشد حیف آنکه نام آدم راداشته باشیم چون در آن صورت بویی ازانسانیت نبرده ایم تنها فرق انسان با دیگرموجودات که خداوند خلق کرده است فقط فهم وشعوری است
که حق تعالی فقط وفقط برای بنی آدم بوجود آورده که بوسیله همین فهم وشعور میتوانیم احساسات همدیگررادرک کنیم وازدردها وغمهای همدیگر راکم کنیم ومرهمی بر قلبهای خسته ودرمانده باشیم با همین احساس میتوانیمدست درماندیی را بگیریم دستی برسریتیمان بکشیم ویا ارامش قلب مادران باشیم باهمین احساس است که بنی آدم غم همدیگر را درک کرده می توانند تا به کمک همدیگربشتابند و ک عضو باشیم که درد ها ورنجهای همدیگر را مرهم کنیم.