افغانستان کشور زراعتی است که در سالهای قبل از جنگ 80% مردم آنرا زارعین تشکیل میداد و محصولات آنها برعلاوه استفاده داخلی به خارج نیز صادر میشد که میوه های خشک و تاره, حبوبات و غله جات را از جمله صادرات آنزمان کشور دانست.

اما جنگ های 30 ساله داخلی باعث مهاجر شدن بیش از 5 میلیون افغان به سراسر جهان گردیده است که این امر در رکود اقتصاد افغانستان بی تاثیر نبوده است.مهاجرین افغان مجبور به پذیرش فرهنگ بیگانه شده بودند و این خود باعث تغییر شغل کاری آنها شد.این شغلها با حیط کاری افغانستان سازگار نبوده و یک عامل از رکود اقتصادی افغانستان به شمار میرود.

 

دلایا عمده آنرا میتوان وانل ذیل عنوان نمود:

1. جنگ های داخلی

2. نا امنی

3. تردید مردم در مورد بهبود اوضاع در کشور

در مورد امنیت ببی تردید میتوان گقت که هرگاه در کشوری امنیت وجود نداشته باشد تجار داخلی و خارجی آن کشور به درستی کار خود را پیش برده نمیتوانند.همچنان این تجار از سوی بعضی اشخاص مورد تهدید و یا حتی حمه قرار گرفته اند و آنها را مجبور به این کرده اند که اکثر آنها سرمایه خود را به خارج از کشور انتقال دهند.از سوی دیگر بی توجهی دولت به صنایع دستی هم موضوعی است که بتعث تضعیف اقتصادکشور گردیده به این ترتیب افزایش چشمگیر معتادان و اشخاص بیکار ار مشاهده نمود.تردید مردم افغانستان و از طرفی بینش جامعه جهانی بیانگر این است که پس از خروج نیروهای خارجی از افغانستان اوضاع کشور بیش از پیش وخیم تر شده به میدان رد و بدل به کشورهای همسایه گردد.از این سبب آنها نمیخواهند ازاقتصاد کشور حمایه نموده و در آن سرمایه گذاری نمایند.

از طرف دیگر تردید مردم در مورد اوضاع افغانستان بعد از 2014 موضوع دامنگیر دیگر به شمار میرود و عده اکثر مردم افغانستان به این عقیده هستند که خروج نیورهای خارجی باعث بیرون رفت کشور از این اوضاع است.اما با توانمندی طالبان در این اواخر گمان میورد که افغانستان با ردیگر دستخوش تحولات سیاسی شده و اقتصاد آن کاملا دچار چالش گردد.در کل میتوان گفت که اوضاع اقتصادی افغانستان بستگی به اوضاع سیاسی دارد, هرگاه این اوضاع بهبود یابد بدون شک وض اقتصاید آن نیز بهبود خواهد یافت.در غیر آنصورت امیدی به بهبود اوضاغ اقتصادی در کشور نخواهد بود.