امروزه اطلاعات نقش بسیار مهمی در زندگی انسان ها دارد. و شبکه های اجتماعی از جمله امکاناتی هستند که در گسترش این اطلاعات نقش اساسی و غیر قابل انکاری را دارند.
شبکه های اجتماعی چیزی جز ارتباط مردم با مردم نیستند. این روزها مردم با استفاده از فیس بوک، تویتر، گوگل پلاس و دیگر شبکه های اجتماعی روزانه حجم بسیار زیادی از اطلاعات را با یکدیگر به اشتراک میگذارند و در مورد آن بحث میکنند.
این اطلاعات هر چیزی ممکن است باشد از داغترین و جنجالی ترین اخبار گرفته تا عکس های فامیلی و جوک و...
هر کسی طبق شرایط خود به نحوی از شبکه های اجتماعی سود میبرد.عده ای برای گسترش کار و تجارت خود استفاده میکند وعده ای هم برای گسترش ارتباطات اجتماعی خود و یافتن دوستان جدید در این شبکه ها فعالیت میکنند.
هر کسی طبق شرایط خود به نحوی از شبکه های اجتماعی سود میبرد.عده ای برای گسترش کار و تجارت خود استفاده میکند وعده ای هم برای گسترش ارتباطات اجتماعی خود و یافتن دوستان جدید در این شبکه ها فعالیت میکنند.
در شهر من ، هرات هم تا حد زیادی استفاده از این شبکه ها جا افتاده است .مخصوصا شبکه اجتماعی فیس بوک که اکثرا مردم برای شریک ساختن اطلاعات خود با دیگران از آن استفاده میکنند.
در هرات بسیاری از زنانی که سواد کافی، آشنایی با کمپیوتر و دسترسی به انترنت را داشته باشند از این شبکه اجتماعی استفاده میکنند. که خوشبختانه تعدادشان هم هر روز رو به افزایش است.
اما چیزی که برای من کمی عجیب است طرز استفاده از همین شبکه های اجتماعی مثلا فیس بوک توسط زنان در اینجاست.
مثلا من چند روز قبل آدرس فیسبوک یکی از دوستانی که تازه با او آشنا شده بودم را خواستم. ولی در کمال تعجب دیدم که هیچ یک از مشخصات این خانم در فیسبوک شباهتی به کسی که در حال حاضر هست ،ندارد! از روی اسم،عکس و کلا پروفایل این خانم اینطور معلوم میشد که آدرس شخص دیگری را به من داده است.
وقتی از خودش پرسان کردم لبخندی زد و گفت فامیل من به من اجازه نمیدهند تا در فیسبوک فعالیتی داشته باشم و به نظرشان حضور دختران در این شبکه های اجتماعی کار خوبی نیست! اما من چون علاقه مند بودم تا با دوستانم در تماس باشم برای خود اکانتی با مشخصات قلابی درست کردم تا ای رقم کسی من را نشناسد.
دوست دیگری که همانجا حضور داشت گفت من در فیس بوک با مشخصات خودم اکانتی دارم اما فامیلم به من اجازه نمیدهند تا با اشخاص غریبه در تماس باشم و تنها دوستان من افراد فامیل و همصنفی هایم هستند که تقریبا هر روز همه را میبینم.
تعجب کرده بودم که مگر ارتباط داشتن در دنیای مجازی با مردم چه مشکلی در دین و فرهنگ ما دارد؟
به نظر من داشتن ارتباط بیشتر درشبکه ها ی اجتماعی یعنی داشتن اطلاعات بیشتر از زندگی های مختلف، فرهنگ ها ، اخبار و تفریحات مختلف و کلا باخبر شدن از هر چیزی که در دنیای دورو برمان میگذرد.
ولی نمیدانم چرا زنان در کشور من حتی در دنیای مجازی هم باید محدود باشند و نتوانند مانند دیگر زنان در دنیا بدون نگرانی و آزادی زندگی کنند؟
البته در اینجا زنانی هستند که از طرف فامیل خود محدودیتی در استفاده از این شبکه های اجتماعی و حضور و فعالیت در آن ها را با شخصیت واقعی خود ندارند، اما برای اکثریت فامیل ها استفاده زنان و دختران از فیسبوک با نام و یا عکس و اطلاعات خودشان کار عجیب و اکثرا غیر قابل قبولی است.
حالا که این متن را نوشتم فکر میکنم چقدر سخت است که بسیاری از زنان کشورم بر علاوه محدودیت ها و بعضا حضور مجازی ای که بعضی وقت ها در جامعه دارند ، در دنیای مجازی انترنت هم باید به شکل مجازی زندگی کنند!!!!!!
