کودکان اساس هر جامعه را تشکیل داده زیبائی هر جامعه محسوب میشوند.آغار زنده گی انسان کودکی و پایان زنده گی وی پیری است، انسان در هر دوی این دوره ها به توجه خاص ضرورت دارد. اطفال بیش از نیم افراد هر جامعه را شکل میدهند که عدالت اجتماعی هم این خواهش را دارد که تمام حقوق اطفال به دست توجه گرفته شود چرا که آنها نسل و امید آیندۀ یک ملت هستند.
دین مقدس اسلام 1400 سال قبل به حقوق اطفال از خود توجه نشان داده پدر، مادر و دیگران را به آموزش و پرورش سالم آنها مکلف گردانیده است.اگر این اشخاص بر اطفال حقوق دارند ، اطفال نیز بر آنها حقوقی دارند که دین اسلام آن حقوق را چنین بیان میدارد.
*برای اطفال باید اسم و نام خوب و بسنده انتخاب نمائید.
* خوراک ، پوشاک و مسکن مناسب برای اطفال تهیه گردد.
*سهولت های صحی برای آنها آماده گردد.
*تهیۀ سهولت های زنده گی
*رفتار مناسب ، نیکو و نرم با اطفال
در آیاتی چند از قرآن کریم خداوند(ج) به ارتباط اولین غذای طفل میفرماید که باید به اطفال تا سن دو یا دو و نیم ساله گی حتماً از شیر مادر داده شود.رسول الله (ص) با اطفال و کودکان رابطۀ محبت آمیز و نرم داشتند؛ چنانچه ایشان روزی در حال ادای نماز بودند که نوه های شان بر شانه های شان بالا شدند باز هم ایشان با آنها مهربانی مینمودند.به این ارتباط میفرمایند: کسی که به بزرگان احترام و به خوردان ترحم نکند از جملۀ ما نیست.
امروزه تمام جوامع بشری در رابطه به حقوق اطفال اعلامیه ها و پیمان هائی بسته اند.در سال 1959 میلادی اعلامیۀ جهانی حقوق بشر از طرف ملل متحد به تصویب رسید.در این اعلامیه یه نکات ذیل توجه شده است:
*آزادی اطفال بدون تبعیض
*حمایت خاص دولت از اطفال
* دادن شناسۀ قومی و ملی به طفل
*امنیت و پرورش درست اطفال
* کمک و همکاری با اطفال معیوب
* سهولت تحصیل رایگان برای اطفال
در سال 1998 میلادی پیمان جهانی اطفال از طرف ملل متحد تصویب شد که در آن ملت و مردم هم پیمان باید حقوق اطفال را مراعات و احترام کنند. اطفال باید به نرمی ، نیکوئی رهنمائی شوند و هر نوع خشونت، تحقیر ، لت و کوب ، سوء استفاده وغیره جداً خود داری شود چون این اعمال بر رشد ذهنی آنها تأثیر منفی خواهد داشت برعلاوه باعث کم شدن جرأت ، ضعف حافظه ، سُستی ارتباطات اجتماعی و بالاخره یک انسان ناقص بار دوش جامعه خواهد شد.
باید نظریات اطفال از سوی پدر ، مادر و جمع گوش داده شده و با آنها مشوره گردد تا باشد که فرد سالم و پُر تحرک ببار آید.عوامل سد راه رشد کودکان و سد راه رشد شخصیت کودکان فقر ،جنگ ، تنگدستی بوده و هست.چرا که زمانی که در کشور ما اوضاع امنیتی مناسب و جود نداشت طبیعی است که بعد از گذشت سال ها و پیشرفت تکنالوژی ما نیز از عهدۀ فعالیت های پیشرفته بر نخواهیم آمد که در نتیجه فقر و تنگدستی را به وجود می آورد و بالاخره این تنگدستی ها منجر به آن میشود که دیگر اطفال تربیۀ درست نشوند.
این نیز یک نوع ضایع شدن حقوق آنها است. پس میتوان از ملت افغان این امید را داشت زمانیکه شما وضع اقتصادی مناسب ندارید در حالیکه 8 یا 9 هم در خانوادۀ تان زنده گی میکند، واقعاً به خود و فرزندان تان ظلم نموده اید باید از ازدیاد بی رویۀ نفوس اطفال جلوگیری شده در تربیت اطفال کمتر و مضحر خدمت به وطن توجه داشت.
