یکی از بزرگترین چالش های که امروز افغانستان به آن دچار است و سبب پأیین افتاده گی ، شورش های داخلی و حتی عدم شفافیت در انتخابات شده است بخاطر موضوع قوم گرایست که درکشور فقیر ما حاکم است .

 

امروز ما شاهدیم که احزاب ، نهادها و حتی رسانه ها هیچ یک بخاطر منافع عامه کار نکرده وتنها هدف شان منافع قومیست , هرچند احزاب و یا رسانه ها باید نقش بیطرفیانه را در جامعه انجام دهند .

و امروز ما در انتخابات می بینم که هیچ یک برای یک فرد بی طرف رای نمیدهد هرکس برای قوم منتخب خود رای  میدهد ولکن  اگر شخص منتخب ویزه گی  ریس شدن را نداشته باشد .وهر ریس از قوم منتخب خود پیروی میکند و انها را حمایت میکند .

وحتا امروز ما شاهدم که بخاطر عدم ذکر نام قوم درشناسنامه ها مردم شورش بر پا می کنند .در صورت که به کشور های دیگر حتا ملیت شان هم ذکر نمیشود  پس جای تاسف است که مردم ما از یک ملت از یک خاک گرگ یک دیگر شدند  . و این موضوعی نیست که از امروز و یا دیروز باشد یک ریشه چند صد ساله دارد که متاسفانه مردم ما بیشتر به این جهل روان هستند . حتی میتوان گفت در زمان پیامبر اسلام “ ص “ این موضوع وجود داشته بود و مردم آن زمان زنان و دختران خود را میکشتند که مبادا تعداد زنان در قوم ما بیشتر از قوم دیگری باشد .   ویا قبرهای مرده های خود را شمارش می کردن که شاید  قوم ما بیشتر از فلان قوم باشد .

در افغانستان میتوان گفت که قربانی های قوم گرایی کم از قربانی های جنگ و جهاد نیست .   به مرور زمان با پیشرفت علم و باسواد شدن مردم این بحران حل نشده بلکه کم رنگ شده است . مشکلات داخلی که مردم افغانستان به آن مواجه هستند  یک مشکل ساده ای نیست  امروز مردم خواهان دیورند و یا پشتونستان می شوند درصورت که به اندازه پشتونستان ما قربانی داده ایم   .

و من فکر میکنم مردم افغانستان با حفاظت  همدیگر نفع بیشتر خواهد برد تا بدست اوردن پشتونستان  .

به امید اینکه یک روز ما هم پشتون ترکمن تاجیک هزاره نبود همکی افغان واقعی باشیم...