درمقایسه به چند سال گذشته میتوان گفت که درافغانستان پیشرفت های بی نظیری داشته چنانچه در دوره ظلمت بارطالبان علم را محدود کرده بودندوتنها مضامین دینی اندکی رادرمکاتب تدریس میدادندوآن هم صرف برای طبقه ذکور وهمچنان دسترسی هابه زنان محدود کرده بودند.
چنانچه از رفتن دختران به مکتب و وظیفه جلو گیری میکردندودروازه های مکتب را بروی دختران بسته کرده بودند واجازه نمیدادندکه زنان در وظایف بیرونی سهم بگییرند.به آن وقت زنان خانه نشین بودندواز دنیای بیرون آگاهی نداشتند سطح معلومات آنها به اندازه پایین بودکه حتی در موردحفظه الصحه, صحت ونظافت و.................معلومات کافی نداشتند.
تنهاوتنها درخانه منحیث زندانی حبس شده بودند که همین کارها باعث عقب ماندگی زنان ومانع رشد در جامعه امروزی شده شان واثرات ناگواری رابالای بیشرفت افغانستان گذاشته است. خوشبختانه با بمیان آمدن دوره مجاهدین وازبین رفتن دوره سیاه طالبان افغانستان به ترقی وپشیرفت سوق داده شد.وعلم یک پدیده مهم در جامعه شناخته شد وبرای زنان آزادی,حقوق مساوی به مردان ,حق انتخاب ,حق بیرون رفت ,حق درمسایل ,علمی ,سیاسی ,فرهنگی,اجتماعی,حقوق بشر وبرخی از حقوق دیگر نیز داده شد.
وهمچنان برای شان اجازه تحصیل داده شدوبرای زنان جایگاه خاصی در جامعه ایجادنمودندوبه آنها فرصت داده شد تا در فعالیت های گوناگون اشتراک نموده واستعدادهای خودرا انکشاف دهند واز آن استفاده های مثبت نمایندودر وظایف مختلف سهم فعال داشته باشند که این کارباعث بیرون شدن افغانستان از بدبختی های گذشته گردید وهمچنان باعث شدکه علم درافغانستان پیشرفت نماید ومحدودیت های علم از بین برود وزن ومرد به علم وتکنالوچی جدید آگاه شوندوبه آن دسترسی پیدا نمایند.
در زمان طالبان مکتب هابروی دختران بسته بودند یک خانمی به نزدیک خانه ما بطور پنهانی دختران تدریس میکرد برادروخواهرم به نزد آن تعلیم میدیدند وروزی در بین راه چند نفراز طالبان شورشگر آنها را لت وکوب کردند وکتاب های شان راپاره پاره کرده ودور انداختند وبه فامیل ما اخطار دادند وهمین کار باعث شد که فامیلم از خانه خود کوچ کنند.
