وقتی نام از رسانه ها برده میشود اکثریت از مردم فقط جنبه های اطلاع
رسانی و تفریحی آن را تصور میکنند و اکثرن به خاطر اطلاع یابی از موضوعات
,اخبار, رویداد ها و واقعات جدید و تازه ویا هم برای رفع خستگی و تفریح
خود به دیدن ,خواندن ویا هم شنیدن رسانه ها میپردازند واصلا متوجه این
نمیشوند که چه تاثیر بالای افکار و نظریات شان بجا می گذارد.
گر چند که اگردقیق شویم نمیتوان از نقش بي‌بديل رسانه‌ها در شكل دهي و
هدايت افكار نظریات و اندیشه های عمومي و جريان‌سازي رويدادهاي سياسي,
اجتماعي ,اقتصادي,فرهنگی و ... اطلاع رسانی را در یک جامعه ویا فرا تر
از یک جامه را نادیده گرفت.
امروزه رسانه‌ها تنها به عنوان يك ابزار و وسیله محض اطلاع رساني و
تفریحی نمانده اند بلکه كم كم جاي خود را به يك ابزار هدايتگر جريانات
سياسي – اجتماعي و بحران‌زا يا بالعكس بحران كاه داده است، شايد با مروري
بر حوادث اخير بين‌المللي، منطقه‌اي و ملي بتوان اين ادعا را به خوبي
تبيين كرد.
پس واضح است که از رسانه ها میشود ابزار ساخت برای ترقی ,رفاه,ارامش
,وحدت ,و امنیت یک جامعه ویا هم یک ابزار و وسیله یی مخرب ذهنیت و افکار
مردم یک جامعه که جامعه را بسوی بدبختی و قهقرا سوق دهد پس باید از ان به
نوع درست استفاده شود و مدریت درست صورت گیرد و در پهلوی جنبه های تجاری
ان برای اصلاح و رفاه جامعه نیز تلاش صورت گیرد.
عده یی از کارشناسان واگاهان امور ارتباطات و رسانه ها به این نظر اند که
رسانه ها قدرت نفوذ و اثرگذاري در باروري و تحقق اهداف از پيش تعيين شده
را به مراتب بيش تر از سلاحهاي آتشين را دارا اند و همچنان امروزه دیگر
جنگ ها نظامی و تسلیحاتی انقدر کارا نبوده بلکه از طریق رسانه ها می توان
بگونه خوبتر و ارامتر اهداف خود را تحقق بخشید از این رو یکی از ضروریات
اساسی هر جامعه است تا رسانه های قوی داشته باشد.
