در بهار انقدر هوا دل نشین است که انسان را به اسمان ها میبرد 

و انگار انسان در ابر هاست و در ابر ها پر میزند 

و انگامی که در سرک ها قدم میزنی برگ های درخت ها ما را شیفته خود میکند

وبرگ های سبز انسان را مانند خود سبز میکند 

و بارانهای که قطره قطره در روی گلهای در حال ریزش است

و ابر های سرگردانی که هم چنان در اسمان در حال گشت و گزار اند

و قنچه های که هر صبح در حال باز وبازتر شدن است

و درخت های پر شگوفه که زیبای بهار را بیشتر میسازد

و صدای شرشر اب از چشمه ها در کوه ها میپچد

و تمام دامنه های دشت ها پر از گلهای رنگارنگ است

و صدای خنده کودکان در تمام پارک ها پیچیده است

و کبوتر های تازه از راه رسیده در اسمان دسته دسته پر میزنند

انسان مرده را زنده میکند

همه وهمه این زیبای ها در بهار خلاصه میشود فقد بهار 

باتشکر هستی طوفان