تجارتی کردن سریع و نوآوری مستمر: نخستین صفت مشخصۀ کالاهای ژاپنی، با درجۀ تکنیکی و آهنگ نوآوری تکنولوژیک زیاد، سرعت تجارتی شدن بالقوه ای است که هر تکنولوژی جدیدی با آن تعریق می شود و به مرحلۀ بهره برداری می رسد.

نوع دوم استراتژی مبتنی است بر اصلاح مستمر کالای جدید، حتی پس از عرضه به بازار، این عمل در جهت متنوع کردن کالاها و به منظور حفظ رقابت پذیری آنها انجام می شود.

در این راستا، شاهد پیدایش پی در پی مدلهای متعدد جدیدی بوده ایم، مثلا ساعتهای کوارتز که یکی از کارهای زیر یا همۀ آنها را انجام می دهند: محاسبه، زنگ خبر، زنگ خطر، زنگ دوره ای، زمان سنج، اعلام ساعت، وغیره.

نوآوری در شیوۀ ساخت: از آنجا که همواره مقلدانی وجود دارند، نوآوریها و اصلاحات مستمر نمی توانند رقابت پذیری را در درازمدت تضمین کنند.

مثلا، در زمینۀ لوازم سیستم HI—FI، وضعیت انحصاری ناشی از یک نوآوری صددرصد اصیل، تنها حدود یک سال دوام می آورد.

تولید کنندگان ژاپنی جهت مقابله با این وضعیتف دواستراتژی را به کار می گیرند: نوآوریهای مستمر، همان گونه که دربالا توضیح داده شد، جهت فاصله گرفتن از رقبا؛ و نوآوری در شیوه، یعنی نوآوری در روش ووسایل تولید به منظور کاهش قیمت تمام شده و تقلیل دور و زمان تولید و سرانجام بهبود کیفیت کالا.

استراتژی نوآوری در روش ساخت، مستقل از سرعت نوآوری درخود کالا، اساس تولید کلیۀ کالاهای ژاپنی را که در اینجا مطرح کردیم، تشکیل می دهد.