ناراحتم !!! ... از بیهوده زیستن در این دنیای مجازی که برای خود ساختم ، ناراحتم چون به وقتم ارزش ندادم ، آنرا جدی نگرفتم و حتی با بسیار بی توجه آنرا سپری نمودم .
خداوندا! نمیدانم چه شد که من در گیر یک عالمه مسائل بیهوده شدم؟! ، خداوندا! چرا نتوانستم بنده صالحی برایتان باشم؟!
شاید تمامی این مشکلات در اثر بی توجه خودم به زنده گی ام خلق شده باشد . که تنها دلیل جهنم شدن زنده گی ام سپری کردن زمان بدون یک لحظه تفکر در آن است . در بسیاری از موارد شده است که درک ارزش زمان را فقط در از دست دادن آن فهمیده ایم که ما انسانها همیشه این نکته را فراموش نموده و در زنده گی خود با بسیاری از مشکلات روبرو میشویم .
به خاطر باید داشت که ما همه بنده خداوند یکتا هستیم و برای پرستش ایشان به این دنیا فرستاده شده ایم و در حال زنده گی کردن هستیم . حال آنکه اگر این زنده گی ما مطابق احکام الهی نبوده و خلاف آن باشد ، پس وای برحال ما که در آخرت و پایان چرخش دوران زمانی در قطار گنهکاران قرار گیریم و از دایره بنده گی خداوند خارج شویم .
اینرا میدانم که زنده گی همانند اتوبوسی است که روزی بر ایستگاه ابدی خویش که همانا مرگ است می ایستد . و ما که مسافران این اتوبوس هستیم بالاخره روزی از این اتوبوس پیاده شده و به سوی خداوند در بلندترین طبقات عرش الهی قدم میگذاریم . و آن زمان است که دیگر فرصتی برای جبران اشتباهات باقی نمی ماند .
زمانیکه به اینهمه گفته ها می اندیشم خود به خود در دلم نور ترس الهی روشن میگردد که آن نور میتواند مرا به سوی خوشبختی های دنیا و آخرت رهنمایی کند .
خدایا!!! ... مرا در قطار بنده گان نیک و صالح ات قرار ده ! ، در این دنیا برایم فرصت جبران اشتباه را ده ! خداوندا به این بنده ناتوان ات که در کور ترین نقطه قطار خوبانت قرار دارد توفیق ده تا بتواند برایت بنده گی کند .
