رمضان؛ ماه بهار و نزول قرآن، ماه آرامش جسم و روان، ماه مهمانی خداوند منان، و نهمین ماه از ماه‌های قمری است که معنای لغوی آن سوزانیدن می باشد، زیرا گناهان انسان در این ماه خجسته سوزانده می شود.
ماه مبارک رمضان ماه تجلی رحمت و فضل بی کران الهی است که روح ایمان، پاکی و مودت را در کالبد انسان می دمد. این ماه فرصت مناسبی برای اصلاح و خودسازی انسان می‌دهد، تا به حقیقت‌ها دست یابد و از پلیدی‌ها دوری جوید. در این ماه روزه بر مسلمانان واجب شده است؛ که با تلاوت قرآن، دعا، نیایش، شب زنده داری و افطاری دادن، از این ماه پر از فیض و برکت استقبال می‌کنند.
روزه داری در ماه مبارک رمضان؛ که از شریف‌ترین ماه‌های سال است؛ روح و روان، قلب و دل، و نيز جسم آدمی را آرامش داده و باعث سلامتى روح و تندرستى جسم وی مى شود. خداوند متعال توفيق روزه دارى را به بندگانش داده است، و می‌فرماید؛ «پس هر كه ماه [رمضان] را درك كرد، بايد روزه بگيرد.» روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان، انسان را از معصیت دور داشته و سبب تقویت تقوا، پرهیزگاری و اخلاص وی می‌شود. این روزه گرفتن مانع نفوذ شیطان در انسان می‌شود، و وی را از عذاب دنیوی و اخروی در امان میدارد.
در ماه مبارک رمضان -یگانه ماه که در قرآن کریم از آن نام برده شده است- درهای بهشت گشوده و درهای جهنم بسته می شود، زیرا که خداوند متعال از بندگان خود در این ماه در نهایت کرامت و مهربانی پذیرایی می‌کند، و عبادت در شب قدر این ماه بهتر از عبادت هزار ماه است.
خداوند (ج) را شکرگزار هستیم که با لطف و مرحمت بی پایان خود منت بزرگی بر ما نهاد، تا بار دیگر این ماه پر خیر و برکت را درک کنیم، و قطره‌ی از چشمه‌ی فیض الهی نصیب حال خود گردانیم. به امید اینکه طاعات و عبادات همه‌ی مردم افغانستان به درگاه او حق تعالی قبول گردد، و مردم ما به آرزو و آرمان جاودانی شان که همانا ایجاد جامعه سالم بدور از جنگ، خشونت، نابرابری های جندری، بی عدالتی‌ها و نابسامانی‌های دیگر است، برسند.
