این قشر جامعه در افغانستان زندگی خود را با مشکلات زیادی به سر می برند . آنها به بسیاری از آنچه که انسان ضرورت دارد دسترسی ندارند .از بسیادی از حقوقشان محروم اند در حالیکه از هوش و ذکاوت خارق العاده ای بر خوردار اند اما بنا بر محدودیت اقتصادی در کارهایی که لیاقت دارند استخدام نمی شوند وبه درس و تحصیل آنها کوشش نمی شود .
اکثراٌ فقرا کار گر هستند وکار خود را به نحو احصاٌ انجام می دهند و برای خوب پیش بردن وظیفۀ خود در جامعه تلاش میکنند و در جامعه رول مهمی دارند .مثلاٌ: اگر در جامعه کار گر وجود نداشته باشد تغییرات اجتماعی رخ می دهد و آن کشور به کمبود نیروی کاری مواجه میشود .
بعضی از افراد فقیر به خاطر نبود کار در کشور به کشور های دیگر مهاجرت می کنند مثل ایران که در آنجا به این افراد احترام قائل نیستند که این باعث انحراف اجتماعی می شود بعضاٌ به مواد مخدر و قاچاق آن روی میاورند و عده ای که توسط افرا د ثروتمند مورد آزار و اذ یت قرار گرفته باشند به اختطاف آنها می پردازند و این در حالیست که آنها از قانون و نهادهای عدلی و قضائی آگاه نیستند.
زمانیکه در جامعه ما توانگر سالاری نباشد و هر کس مطابق لیاقت خود فعالیت کند جامعه پیشرفت میکند و یک جامعه عالی وبا صلح و امنیت و بدون اختلاف خواهیم داشت.
