با بکار آمدن حکومت جدید وایجاد دوره موقت، یکی از پلان های اساسی حکومت رشد معارف در سراسر کشور بود. خوشبختانه در این عرصه حکومت موفقیت های چشمگیری بدست آورد،درحال حاضر بیش از هشت میلیون ازفرزندان این خاک بشمول طبقه ذکور و اناث مصروف تعلیم و تربیه در نقاط مختلف کشور هستند
.
کار روی مواد جدید نصاب تعلیمی برابر با معیار های امروزی، ساخت تعمیرات جدید برای شاگردان، فراهم ساختن دانش به طور رایگان تا ختم دوره تحصیلات عالی از کار های اساسی است که در دهه ی اخیر توسط حکومت موجود بدست آمده است
.
هر چند در بعضی نقاط کشور تعداد از کودکان نظر به مشکل های امنیتی نتواسته اند از این نعمت بهرمند شوند ،اما تلاش های پی گیر دولت برای بهتر ساختن نظام تعلمیی در کشور قابل ستایش است. اما این را هم نباید فراموش کرد که استادان در قسمت تعلیم و تربیه نسل آینده این سرزمین بزرگ نقش گسترده داشته است، مسولیت که به دوش استادان در کشور بود به خوبی وبا صداقت کامل ایفا کرده اند . در بعضی موارد حتی مزد شش ماهه این استادان به تعویق افتاده اما این بزرگ مردان و چراغ بدستان معارف با دانستن مسولیت خود به این وظیفه ی مقدس ادامه داده که امروزه ما شاهد این زحمات نیک آن ها هستیم
در حال حاضر ما شاهد سرمایه گذاری متشبثان خصوصی نیز در عرصه معارف بوده ایم، ایجاد مکاتب خصوصی و داشتن امکانات بهتر نسبت به مکاتب دولتی زمینه جذب تعدادی زیادی از شاگردان را فراهم نموده است.
ولی سوال اینجا است که تا چی حد میتواند این مکاتب برای تربیه نسل آینده موثر تمام شود و پول هموطنان ما هدر نرود؟
در همین حال هنوز هم نبود استادن مسلکی دراکثر نقاط کشور که در رشته ی خود تخصص کامل داشته باشد اکثر مکاتب دولتی کمبود دارد و ازچالش های عمده در معرف است ، در بعضی ولایات دور دست نبود استادان مسکلی مردم آن ولایات را شاکی از نظام تعلیمی در کشور کرده است، در بعضی ولایات حتی شاگردان در فضای باز درس میخوانند و از نبود تعمیر ، صنف درسی و چوکی رنج میبرند،و ادامه درس های آنها وابسته به آب و هوای آن جا است
.
ناامنی یک از چالش های بزرگ سد راه معارف دوستان و راه روان این راه مقدس قرار گرفته است . در ضمن کمک های جامعه جهانی برای رشد ارتقای ظرفیت معلمان ، ساختن تعمیرات جدید و مدرن در زمینه نظام معارف کشور کارایی موثر داشته اما بسنده نیست
.
برای داشتن یک نظام معارف مترقی و مقتضی روز باید کار های زیادتری انجام شود تا بتوانیم در همه ی نقاط کشور نظام مترقی یکسان داشته و نسل آینده را منحیث یک نسل مترقی وعاری از عقب ماندگی های علم روز داشته باشیم.
به امید همان روز که بتوانیم دیگر فرزند وطن برای کسب مهارت های روز دنیا به کشورهای خارج نرود ، پول خود را به جیب آنها نریزد و در کنار فامیل خود به تعلیم خویش ادامه بدهد
.
نویسنده: نصیر احمد " علی زی "
