شهر من دیگر چیزی برای گفتن ندارد ، روزها و هفته ها می گذرد ، اما کسی برای معضلات  بزرگ درد و صدای خود را به طور قانونی و موثرآن بلند نمیکند . بعد از جنگ های داخلی چهره ی افغانستان تقریبأ به همان حالت دهشت ووهشت باقی مانده است . سرک ها به مانند بوت های کنده کنده و فرسوده ی گدایان و معتادان کشور ، که قربانیان این گرداب بی اتفاقی و جنگ های داخلی می باشند، خود بیانگر تمام بی تفاوتی ها است . باشندگان افسرده و پریشان پایتخت وولایت ها منتظر یک معجزه می باشند ، تا شاید خداوند (ج) در دل های مسئولان زخمی فکر رحمی رابیندازد  و بار دیگر خوشی ها در درون مردم شعله ور گردد، تا سردی های به جا مانده از چهره های آن ها رخت بسته و مجال ظاهر نمایی را نداشته باشد . اما نکته و عامل  اصلی دیگر خود باشندگان عزیز می باشد . باید قدری احساس مسئولیت داشته باشیم ، خود حداقل محیط و اطراف خانه ی مان را پاک نگهداریم ، در سرک ها و دیگر جاهای عبورو مرور زباله ها را نیندازیم  وبه مثل نشان زن های مسابقه ی تیراندازی و فوتبال چیز های اضافی و بدرد نخور را به هر طرف  نزنیم .به اطفال خود گوش زد و نصیحت کنیم، تا نظافت را در هر جای رعایت کنند . چون نظافت جز ایمان است . اگر یک همکاری خوب بین مردم و دولت باشد، بدون شک شهر زیبا و دل بازی خواهیم داشت . و یک نکته ی مهم دیگر این است ، چون محیط زیست تنها به آلودگی هوا و نظافت خلاصه نمی گردد ،

پس ناگذیر از چند آلودگی  اجتماعی و فکری نیز گفتنی های داشته باشیم . مردم آزاری و به خصوص آزار دادن خانم ها و زنان در اکثر منطقه های عبورو مروروبازار ها از طرف جوانان به ظاهر روشن فکر و حتا بعضی از بزرگان نو به دنیا آمده و سرسفیدان کوتاه فکر کشورمان جای بسیار افسوس و غیرقابل باور  می باشد. به احتمال زیاد مایان همه روزه شاهد هستیم ، که بعضی از جوانان در جاهای مختلف با یکدیگر تجمع نموده و دست به آزار دختران و مردم میزنند . این معضله ی به ظاهر ناچیزو عادی شده ، عامل های زیادی دارد . اما در گذشته ها چندان در جامعه ی مان خودنمایی نمی کرد . از جمله رفتن بیشتر خانم ها و دخت های زحمت کش بیرون ازمنزل برای تحصیل و کار درپوهنتون ها ، مکتب ها، و اداره های دولتی و غیر دولتی برای سهم گیری در جامعه ی عقب مانده ی ما است . نبود سواد کافی برای درک منطقی این عکس العمل های کودکانه و غیر اسلامی از علت های دیگر می باشد ،که باید به  مرور زمان از بین رود. و دیگر سوء تفاهم ها و نشر برنامه های غیر اخلاقی برای نوجوانان و جوانان از طرف رسانه های خصوصی خود یک عامل دیگر بوده می تواند.چون باور ها و عقیده های هر کشور متفاوت می باشد ، نباید از آن ها تقلید کرد ، بلکه به مثل لقمان حکیم ازنکته های منفی آن ها چشم پوشید . و مهم تر از همه دولت برای رفع این نوع چالش ها باید از قدرت قانونی خود به نحوه خوب و احسن آن استفاده کند، آرامش خاطررا در ذهن های همه ی باشندگان حکم فرما سازد و زمینه ی کارو فعالیت را برای تمام باشندگان مهیا کند .

چون بیکاری و بیسوادی عامل تمام این بدبختی ها می باشد.