پدریک شخصیت بزرگ است که درییرون ازمنزل کارمیکند ومادرهم یک شخصیت بزرگ است که مسولیت خانه به دوشش می باشد پدرومادر وقتی که باهم ازدواج میکنند مسولیت هایشان زیاد می شود هم ازپدروهم ازمادر وقتی که طفلی به دنیا می اورند مسولیت شان دوچند می شود برای پیش بردن زندگی وپدرومادرشخصیت های می باشد که خداوند انها را افرید است وخداوند گفت است بهشت زیرپای مادر وپدرمی باشد باید پدر ومادررا احترام بکنیم چون خداوند فرموده است.

 

پدر و مادر مقام های والای دارد که در جاهای مختلف قرآن کریم بر مقام ایشان آیات متعدده ذکر شده است, ما باید برای پدر و مادر خویش احترام داشته باشیم, والدین از جمله میوه های نایاب میباشند که خداوند متعال برای هر شخص داده است.

 

هر شخص کوشش مینماید که در دنیا کارهای خوبی انجام دهد تا که نزد خداوند متهال پسندیده باشد و از آن طریق جنت پروردگار را بدست آورد, جنت هم زیر پای مادران است برای بدست آوردن بهشت باید ما برای والدین خود احترام داشته باشیم تا که رضایت پدر و مادر خود را بدست آوریم. همچنان در رضایت پدر و مادر رضایت خداوند متعال میباشد.

 

اگر ما فکر نمایم چقدر پدر و مادر ما در خوردسالگی برای اولاد خویش کمک مینمایند و زمانیکه بزرگ میشوند زیادتر اولاد بعد از بزرگ شدن ایشان را رها میکنند و به فکر پدر و مادر خود نمیشود که ایشان در خورسالگی برای ما چقدر کمک کرده است, در شب خواب های شیرین خود را برای شان از بین میبرد تا که ایشان راحت و بدون درد خواب نمایند, در مریضی ایشان مریضی خود مادر بود و در سلامتی ایشان سلامتی ایشان بود, اما زمانیکه بزرگ میشوند چی؟

 

همچنان خداوند متعال در گلام مجید خویش میفرماید که برای پدر و مادر خویش زمانیکه ایشان بزرگ میشوند بالهای مهربانی را پهن نماید. مثلکه ایشان همرای ما در خورسالگی ما مهربانی میکنند باید ما در برزگسالکی همرای ایشان همان قسم رفتار نماینم.