اگر بخواهم به ارتباط مقام معلم محتصر چیزی بگوییم و بنویسم در چند واژه، صفحه و حتی کتب گنجایش نخواهد داشت. ولی باز هم در تعریف و توصیف معلم مختصرا نظریات و افکار خود را بیان میدارم. از اولین معلم در روی زمین، یعنی بدو عالم بشریت مبلغ دین و روش خداوندی به بنده گان خداوند، یعنی حضرت آدم "ع" و تا آخرین پیامبر معلم اسلام حضرت محمد "ص" خاتم الانبیا و تا به حال به زمره معلیمین اضافه میشوند و این سلسله از دوران پیامبران به ما منتقل شده است
معلم به آموزگار، کسی که اذهان را روشن میکند، شمع فروزان، درخت پر بار که شاخسار های خود را میپروراند و کسی که خود را آب کرده تا اطراف خود را روشن نگهدارد. مقام مقدس او قابل تقدیس و صبرش ستودنیست. زیباترین واژه نام اوست که نباید هرگز آنرا فراموش کرد. اوست که جامعه و دنیا را از ظلم، جهل، نادانی و تاریکی نجات میدهد و باعث آگاهی علم میشود و نباید زحماتش فراموش شود
از اولین مرحلهء طفولیت که وا رد عرصهء شناخت خود شدم، و با قدم های لرزان و با ذهن پر از سوال وارد عرصهء اجتماع و خانه دوم خود (مکتب) شدم تو بودی ای معلمم!! که با عزم محکم، استوار و درست مرا یاری کردی تا توانستم از تمام این پیچیدگی ها و سوالاتی که با خود داشتم موفق شوم و همه مشکلات را به سادگی سپری نماییم. تو بودی که با دستان مهربانت نازیدی، پروراندیم و کمکم کردی که بتوانم از گمراهی و از دوران بی خبری خارج شوم. عامل مهمی در زندگی ام بودی که من میتوانم بحیث الگو ام از تو یاد بگیرم
تو با صبر با من برخورد کردی . آموختی که باید صبور باشم و هیچ وقت نا امید نشوم، و به چیزی که یخواهم برسم. تو بودی که برایم فهاندی که همیشه از با اعتماد، توکل به خدای عالمیان، بدون تکبر و غرور کار هایم را پیش ببرم. تو بودی که این همه سرمایه و ا ندخته هایت را به دسترسم قرار دادی و با آفریده های خداوند متعال آشنایم کردی. من هیچ وقت محبت ها و خوبی هایت را در هیچ عرصهء از زندگی فراموش نمیکنم
"سجیه محمد حسین از مکتب هاتفی"
