من به صفت یک دخترافغان وآزاد که تازه توانسته ام پا به عرصه پیشرفت بگذارم و می خواهم حقایقی چند رابازگوکنم.
اول از همه می خواهم, سلام های گرم وصمیمانه خودرا خدمت برادران عزیزم که شجاعانه دربرابر دشمنان این سرزمین مبارزه می کنند تقدیم کنم وحمایت وپشتیبانی خود وفامیل خود رااز آنها اعلان می کنم وباجرات کامل وبدون هیچ ترسی از حکومت فعلی خواهانم تا ازاین جوانان حمایت وکمک کنند
.
جوانانی که بازنده گی خود بازی می کنند تاما بتوانیم به آرامی زنده گی کنیم. جوانانی که هر لحظه مرگ راجلوی پای خود می بینند اما صدای اعتراض آنها را کسی نمی شنود شعاراین جوانان همیشه خدا, وطن ووظیفه است
وقتی این جوانان خودرا فدای وطن کرده اند وبه مادران خود نوید شهادت راداده اند پس در این هنگام بر ما فرض است که این برادران خود راحمایت کنیم وهمیشه دعای ما بدرقه راه آنها باشد.
چندی قبل دشمنان کشور همراه باطالبان پاکستانی بانامردی کامل شبانه به یک پوسته امنیتی درولایت زیبای کنر حمله کردند و21 تن از جوانان رشید ودلاور مارا به مقام والای شهادت رساندند.
که دراین مورد کاملابی توجهی دولت را نشان می دهد.
چه کسانی پاسخ گوی این حملات هستند. من به نماینده گی از مادران وخواهران این شهدا می خواهم بگویم دیگر بس است. در گذشته کشورهای همسایه از سایه افغانستان در هراس بودند اما امروز چه شده است؟ جوانان ما بر سر مرز های کشور به شهادت می رسند اما هیچ کس به آنها نمی گوید چرا؟
کاش مامی توانستیم دوباره به زمان احمد شاه بابا برگردیم احمد شاه بابا انقدر به اردوی نظامی خود ارزش قایل بودند که به هیچ عنوان اجازه نمی دادند خواهر ومادر انها داغ دار شوندانها کاملا مجهز بودند اما جوانان ما اردوی ملی ما حتی تجهیزات نظامی به دست رس ندارند.
ریس جمهور آینده باید اردوی ملی رادرراس کارهای خود قرار بدهد در غیر این صورت این جوانان دل سرد می شوند ونمی توانند ان طور که باید وظیفه خود راانجام دهند.
در آخر می خواهم بازگو کم ما صلح می خواهیم ودیگر از قتل برادران خود خسته شده ایم وحمایت خودرا از این جوانان اعلان می کنیم.
