ازنظرمن زنده گی واقعی تنها این نیست که باخدا باشی بلکه زنده گی با خدا بودن به معنی آرامش داشتن درتمام ثانیه ها میباشد.وانسانهای امروزی باخدابودن راتنها عبادت های گوناگون میگویند که این عبادت های گوناگون عبارت از همان رفتارهای مناسب با اعضای فامیل اقوام وجامعه بشری است.ودیگری تعادل ومیانه روی درتمام امورزنده گی افرادمیباشد.

 

 

 

این تعادل ومیانه روی به یک فردعاقل ودانا بستگی دارد.تابتوانندازیک عضوکوچک یک جامعه که همان خانواده است میان شان یک نظامیرابرقرارکندتاآن نظم باتعادل بین همه وهمه افراد یک خانواده قرارداشته باشدواین نظم وبرقراری یک خانواده ویابیشترازآن یعنی یک جامعه وکشورراافرادی تعیین کرده میتوانندکه با خداباشند.

 

 

 

 

وبطورواقعی معناومفهوم زنده گی واقعی رابفهمندوهمیشه به فکرافرادواشخاص یک جامعه باشندوبتوانندانواع عدالت رامیان افرادجامعه برقرارسازندکه همین عدالت خودش به معنی تعادل ومیانه روی میباشد.انسان زمانی میتواندارزش زنده گی واقعی رابفهمد که خود رابشناسد.ولی متاسفانه اکثریت مردم جهان به زنده گی ارزش قایل نبوده وزنده گی را هم به خود وهم به اعضای فامیل خود تلخ میسازند

ما باید همیشه کوشش کنیم که از این زنده گی که خداوند بزرگ برای ما داده است به خوبی ودرستی استفاده نماییم.ونگذاریم که کسی درزنده گی ما دخالت نماید.