آغازاین هفته درسی مان با یک روز خاص شروع شد٬که مصادف بود با 8 مارچ، یک روز بین المللی که در تمامی کشور های جهان به رسمیت شناخته شده است آنروز خاص؟...
روز زن
زنی که سالها از صفحات تاریخ و روزگارمان محو شده بود،زنی که درهیچ مکان وجود نداشت،نبود اصلاٌ انگار وجود خارجی نداشت.ولی بود وحضور داشت،زنده بود،او عضو ناگسستنی پیکر جامعه مان بود ،او مادر بود،همسر بود وخواهر بود،به تمامی این مکلفیت هایش می پرداخت ولی کجا؟
وقتی دیده نمی شدند!
آنها بودند نه تنها این مسئولیت را اداء میکردند،بلکه به کارهایی بس زیادتر و مشکل تر نیز می پرداختند،انگار اسیر بودند نه در زندان بلکه در کنج خانه هایشان،از تمامی حقوق حقَّه شان همچو؛مساوات، حق آزادی، انتخاب، تعلیم، آزادی بیان، حق مالکیت واز همه مهم تر حق حیات که آن هم به سختی وکشان کشان در اسارت به دستش می آوردند٬ محروم شده بودند.مردم مان در مقابل حملات دشمنان به میهن مان یا جنگ های داخلی مورد ظلم واقع شده بودند ولی این زنان در مقابل همه چیز این زمانه مظلوم قرار گرفتند.در سالیان متمادی با کسب نامهایی همچو ننگ،عزت وغیرت در چهار چوب خانه وچادری اش حبسش ساختند واز زندگی٬ این هدیه ئ زیبای خداوندی فقط درد ورنجش را نصیب شده بودند وطعامشان می دادند تا فقط زنده بمانند ونمیرند .
اما اکنون جامعه مان رنگی دگر گرفته،دگرگون شده و انقلابی عظیم در ان به وقوع پیوسته،آرزوها ورویاهای خیالی ومحال زنان جامه ئ عمل پوشیده است.
چه شده؟زنان حال زنجیر اسارت را بشکستاندند،آزاد اند و از تمامی حقوق خود بهرهمند شده اند.در هر صحنه حضور پیدا می کنند؛در سیاست حرف های درست می زنند،در مدیریت به بهترین وجه رهبری می کنند،در اقتصاد ایده می سازند از همه مهم تر درس می خوانند و آینده ای درخشان را نه تنها بر خویشتن بل برای همه اطرافیان شان اعم از:فرزندشان،برادرشان،همسرشان وتمامی هم پیکرانشان را رقم می زنند.در تصمیم گیری ها وانتخاب ها سهیم می شوند و نقش واقعی یک انسان را بازی میکنند.
دانش آموزان که در این راستا از نخستین گامها فراتر رفتند،شروع به پخش افکار وداشته هایشان نمودند.قلم به دست گرفتند وتصویر ذهن شان را می کشند.در هفته تعلیمی رسانه های اجتماعی و مقاله نویسی در مکتب حوض کرباس روی فن مقاله نویسی،ساختار ومحتوی مقالات دانش آموزان بحث وتمرکز بسیار صورت گرفت طوری که یکی از مقالات روی پرده ئ پروجکتور اصلاح شد و همچنان یک مقاله روی پرده ئ پروجکتور توسط تمامی دانش آوزان به رشته ئ تحریر در آمد که این کار بر تبادله ئ نظر وایده وافکار دانش آوزان توانست خیلی موثر باشد٬ که ایشان توانستند با نحوه ئ مقاله نویسی هم صنفی هایشان آشنا شوند.هر روز دانش آموزان به شکل انفرادی ودو نفر در گروپی مقاله نوشتند که تغییر وتحول در طرز دید وتفکر شان به موضوع به وضوح قابل درک است.در مقاله ئ گروپی سهیلا و فاطمه بسیار زیبا نوشتنه بودند. 
برای دیدن مقاله های جدید و قبلی فلم انکس من میتوانید پیود ذیل را دنبال نماید:
