نیاز های بشری از بدو تولد، زنده گی او را تحت تاثیر خود قرار میدهد. این نیاز ها به دو دسته با نام های اولیه و ثانویه ،نیاز های حیاتی یا نیاز های زیستی و نیاز های اساسی تقسیم میشوند.

دسته اول شامل نیاز به آکسیجن، آب، غذا، استراحت، غریزه جنسی و نظیر آنها است. نیاز های دوم عبارتند از: امنیت ، روابط، احترام، فهم و درک متقابل ، تکریم، زیبایی و خود شگوفایی

.

ابراهام مزلو، عقیده دارد که ابتدا نیاز های حیاتی یا زیستی به لحاظ اهمیت شان باید ارضا گردد، و همان گونه که مشاهده میشود، تعادل وجود آدمی ابتدا بر تامین نیازهای زیستی استوار بوده، پس از آن نیاز های اساسی روانی فرا میرسند.

درین مرحله نخست از همه به امنیت ضرورت بیشتر احساس میشود، زیرا آرامش حاصل از آن موجب میشود که فرد بتواند به احتیاجات دیگر خود از حیث روحی و روانی بیندیشد. در این جاست که خداوند قادر و توانا در مورد هدف تشکیل خانواده و ضرورت های آن که عبارت از آرامش روحی، ایجاد پیوند های دوستی ، صمیمیت و محبت میان همسران میباشد چنین فرموده است

:

ومن آیاته آن خلق لکم من انفسکم ازواجا لتسکنو الیها و جعل بینکم مودته و رحمه آن فی ذلک لایات لقوم یتفکرون.

ترجمه: برخی از نشانه ها و علامات حکمت خداوند(ج) این است که از نوع و جنس شما همسران برایتان آفرید، تا در کنار آنها آرامش پیدا کنید. در میان شما زن و شوهر دوستی، محبت،مهربانی ودلسوزی را قرار داد. به تحقیق این دلایل و شواهد است برای کسانیکه تفکر مینمایند

.

بعد از نیاز های حیاتی نوبت به نیاز های عالی تر نظیر روابط، احترام و غیره میرسد. سر انجام در مرحله نهایی زمان پاسخ به نیاز خود شگوفایی فرا میرسد.

ازدواج موقعیتی را برای زن و مرد محیا میکند تا در پرتو زندگی مشترک بتوانند اولا به بخش های قابل توجهی از نیاز های حیاتی خود یعنی غریزه جنسی آن هم در محیط سالم و مشروع پاسخ دهند. متکی بر آرامش به دست آمده از آن، قادر به پذیرش مسولیتها و وظایف شان گردند و ثانیا به تامین نیاز های اساسی روانی اهتمام ورزند.