افغانستان تنها مارشالش را از دست داد
آری !تنها و اولین مارشال وشاید هم اخرین مارشالی بود که در صفحه ئ تاریخ وطن مان حضور یافت.مارشال محمد قسیم فهیم ؛یکی از بزرگان دوره ئ جهاد ومقاومت ،ایستاد وجنگید وجانش را در کف دستش گرفت تا سپری برای دفاع از هم پیکرانش باشد.
این شخصیت بزرگ در کنار یکی از مجاهدان واقعی ؛که جسم وجان وقلب وروحش را فدای میهن و هم میهنانش کرد ،با قطره قطره ئ خونش گل های خشکیده ئ این وطن را آبیاری کرد،آسمان تیره وتار را نیلگون ساخت تا فرزندان این وطن برآیند ،مکتب بروند وفردای این کشور را رقم زنند، تا آخرین نفسش با تک تک دشمنان این میهن جنگید ونیست ونابودشان ساخت .ولی راهش ادامه دارد ...او بزرگ کسی جز احمدشاه مسعود،قائد ورهبر جهاد در شمال کشور بوده نمی تواند وبس.همسنگرش بود، در هر مسیر با وی هم گام بودو در لابه لای دره های پنجشیر بسان شیر می غریدند .
برای پاک سازی میهن ستم دیده شب و روز آرام و قرار نداشته اند که مبادا، افغانی مورد ظلم واقع شود ،ستم بیند یا زخمی وکشته شوند. تا آخرین لحظات شکست دشمن از پا نیفتاد،در مقابل قشون سرخ شوروی وطالبان ظالم ایستاد و با چنگ ودندان برای حفاظت از این خطه نبرد کرد.
ولی افسوس که رفت و در این حیطه ئ مهم تاریخی و سرنوشت ساز میهن و هم سنگرانش را رها کرد ؛هم سنگرانی که اکنون در رقابت برای بدست آوردن بلند ترین پست دولتی با هم می جنگند و به نحوی به گفته ئ خویش ؛می خواهند سرنوشت این ملت را تغییر دهند.بزرگانی همچون آنان میگویند :شخصیت بزرگی بود ،ضایعه ئ جبران ناپذیری است بر کشورمان ،در سیاست و نظام برتر بود وصدها وَ دیگر....
حیف که رفت و رهایمان کرد تنها تپه ای (بادام باغ کابل) از این کره ئ خاکی را به نام خویش مسمی نمود ورفت شاید با وجودش می توانست.....
چه شد با گذشت چند روز اندک،فقط ده روز؛ رئیس دولت مان یونس قانونی را به حیث جانشینش مقرر نمود چه زندگی جفاکاری.
بر ما جوانان است که خوبی های ایشان را سرمشق راهمان قرار دهیم ودنبا له روئ شایسته گی هایش باشیم.خوشحالم ازاینکه یکی از مهم ترین اشخاص دولت بدون انتحار ،بدون انفجار وقتل و غارت وترور با رضای مالک واقعی جهان جان به جان آفرین تسلیم کرد.
او را به صفحات سفید تاریخ مان می سپاریم.
