بنام خدا
بنی آدم اعضای یکدیګرند که در آفرینش ز یک ګوهرند
شعر بالا را سعدی که یکی از شعرا عارف وبزرګ جهان است سروده، ما را وادار به تفکر واندیشیدن در خلقتها وآفریده های خداوند(ج) میکند. که این تفکر واندیشیدن عبادتی بس بزرګ است. که اهمیت آن از نماز، روزه وزکات کمتر نیست، برای اینکه این اندیشیدن نه تنها نفس انسان را پالایش میکند وانسان را در برابر عظمت و بزرګی آفریده ها متواضع میسازد، بلکه ایمان مومن زیاد تر میشود و تسلیم او در برابر خداوند (ج) بیشتر میشود
.
چنانچه در فرد دوم این بیت از ګوهر یاد شده، که این ګوهر با ارزش خاک است. خاکی که به قدرت وعظمت خداوند(ج) اولین مرحله یی خلقت انسان را تشکیل میدهد.و از عجیب ترین نمونه های خلقت در طبیعت انسان است
!
به همین دلیل است که خداوند(ج) هنګامی که انسان را از خاک خلق کرد به او کرامت و ارزش اعطا نمود. و با آن هم بعضی از افراد هستند که از اصل شان خبر ندارند و میان یکدیګر فرق میګذارند
.
وبخاطر رنګ،نژاد،ملیت ویا مذهب به یکدیګر احترام نکرده وحقوق انسانی خود را پایمال میکنند.پس ما باید به یک دیګر احترام ګذاشته و مانند یک عظو باشیم .و تبعض ها را ازمیان برداریم ، تا کشور ما به سوی کامیابی راه یابد.
« انشآ الله »
