حادثه طبیعی لغزش کوه درروستای آب باریک ولسوالی ارگو ولایت بدخشان افغانستان سبب ویرانی خانه های زیادی وگرفتن جان بیش از صدها تن وزخمی شدن تعداد کثیری ازهموطنان ماگردیده و خسارات زیاد مالی را نیزبه آنها رسانده است. این واقعه یی دلخراش تا حال سابقه تاریخی نداشته واین واقعه افغانستان را در اعزا شاند.
این حادثه اندوهگین در روز جمعه هنگامیکه مردم مسلمان ما درمساجد آن محله برای ادای نماز جمعهحاضر شده بودند اتفاق افتاده است وهمچنین درآن منطقه یک محفل عروسی نیز برگزار بوده است که جمعیت مردم در آنجا زیاد بوده وباعث تلف شدن تعداد زیاد آنان شده است .واین حادثه طوری اتفاق افتاده که نخست یک قسمت از کوه رانش نموده وتعدادی ازمردم منطقه در زیرخاک شده بودند ودر این حالت بوده که یک تعداد از مردم کمک کننده وخیر خواه برای نجات آنها آمده بودند که باز ناگهان قسمتی دیگری از کوه رانش نموده که سبب غیب شدن تعداد زیادی از مردم گردیده است.
.در این حادثه بدخشان پدری هست که فرزندانش را، مادری هست که عزیزانش راو فرزندانی اند که والدین شان را از دست داده اند. خانواده ها کلاً از هم پاشیدند و زندگی برای بازماندگان ناممکن شده است.
مردم آسیب دیده ما درفضای آزاد، بدون هرنوع وسایل وامکانات و با شکم گرسنه مدت چند روز را سپری کرده اند. بالاخره بعضی کمک ها از قبیل، آرد، برنج، پتو ها وغیره وسایل را برای شان توزیع نموده اند. اما فکر نکنم که آن وسایل کدام نیاز مندی آنها را رفع نماید. یعنی آنها در بین کوچه چه طور آن آرد را به نان تبدیل نمایند ومانند این... اما اگر دولت ما مسؤلیت پذیر باشد باید اولتر از همه در یک مکان امن یعنی زمین هموار ودور از دریا ها وکوه ها برای شان سر پناه مناسبی تهیه نماید تاکه از این آواره گی خلاصی یابند ودوراز آن مکان به سر ببرند زیرا دیدن از بین رفتن عزیزان واقارب برای شان سخت وغیر قابل تحمل خواهد بود.
اگر دولت ومسؤلین محیط زیست به این کوه بدخشان رسیدگی می کردند واز آمدن سیلاب در این منطقه جلوگیری می کردند ممکن بود که باعث تخریب کوه نمیشد واین قدر از هموطنان عزیز وبی گناه ما داغ دار نمی شدند. این واقعه می تواند تجربه یی برای تمام مردم به خصوص مسؤلین باشد تا که به همه مناطق طبیعی رسیدگی نمایند واز تخریب شان جلوگیری کنند وهمچنین طوریکه گفته شده است که احتمال لغزش یک کوه دیگر هم در این منطقه می رود وباید همه گی کوشش زیادی را برای جلوگیری از آن انجام دهند.
وحالا هم که این اتفاق خداوندی رخ داده است باید دولت این تصمیم را نگیرد که جسد های نابود شده گان را بیرون نکند وآن منطقه را گور دسته جمعی اعلان نماید زیرا تمام اقاربشان اجساد مردگان خویش را می خواهند تا بصورت درست آنها را تشییع وتدفین نمایند.
وجاه دارد که اظهار سپاس وتشکرنماییم از آقای اشرف غنی احمد زی وبعضی از دیگر مسؤلین بزرگ که احساس غم شریکی نمودند وبه ولسوالی ارگو رفتند واز نزدیک با آنان دیدار نمودند وبعضی قول ها دادند که در آینده به آنها کمک خواهند کرد
و وظیفه تمام ما هم اینست که با اندک، اندک کمک های مان بتوانیم آنها را از این دشواری ها ومصیبت ها تا اندازه ای نجات دهیم. وازایزد منان برای تمام شهیدان جنت برین وبه همه بازماندگان شان صبر جمیل را خواهانیم
.
