ای کاش هرگز کسی نمی مرد تا از آن باز مانده باقی نمی ماند و اگر هم میمرد از آن در ذهن خاطره ای نمی ماند الان هم که کاملا این طور نیست و بر عکس است همه می میرند از آنها باز ماندگانی بجا می مانند و در ذهن ازآنها خاطراتی باقی میماند که تمام عمر با آنها زندگی خود را ادامه میدهی چون در هر جا همان کسی را که از دنیا رفته است 

 

را میبینی دوباره آن لحظاتی را که با او بودی زنده میگردد اما نه به مثل زمانی را که با او بودی چون درست است تمام ان چیز های که در زمان آن بوده اندهنوز هم است اما خودش نیست و طوری داری به آنها نگاه میکنی که سالهاست آنها را ندیدی در اصل تو آن ها را نگاه نمیکنی جای خالی کسی را نگاه میکنی که با نبود آن خانه ای را که در آن زندگی میکنی با آن همه وسایلش خالیست

 

درست است که این دنیا محل گذر است همه گی پی دیگری میروند اما چقدر زود میگذرد لحظاتی را که باهم هستیم و در کنار یکدیگر و دوش به دوش هم زندگی خود رابه پیش میبریم خوب میگذرد به مانند تمام لحظلاتی که دارد میگذرد و گذشت رفته ها رفته اند و نارفته ها در حال رفتن و کسانی هم که نه هنوز رفته اند و نه در حال رفتن اند دارند می آیند

 

 به این دنیا تا بروند پس هرگز این را نباید این را گفت : خوش به حال کسانی که الان به دنیا امده اند چون ما این امتحان خود را به پابان رساندیم با تمام جواب های لا یتنایی اش اما آنها باید الان حاضر شوند تا تازه ورق های امتحان خود را بگیرند و سالها به مثل ما به پای حل کردن جواب های سخت و طاقت فرسایش سر خود را سفید کنند و در آخر بعد از این همه زحمت دو دسته تقدیم کنند به این دنیا تا بروند

 

سوال های دیگری که در ان دنیا منتظر حل کردن است را جواب بدهند