زندگی دارای پستی ها وبلندی زیادی می باشد.و این یک امتحانی است که خداوند(ج) از بندگانش می گیرد. زنده گی مانند کتابی است که تمام خوبی ها وبدی های انسان در آن ثبت می گردد. و این به دست انسان هست که این کتاب را با چه چیزهای پُر می کند، خو بی ها یا بدی ها؟
خوبی های زندگی زیاد است و همچنین این یک فرصتی است برای انجام دادن کارهای خوب، اگر انسان خواسته باشد آنها را انجام دهد خوشبختی زندگی دنیوی وآخروی اش را کسب نموده می نماید مانند: عبادت خداوند(ج) ، انجام کارهای خیر، کمک کردن بر دیگران وغیره بدی های زیادی هم در زندگی وجود دارد که انسان بد خوشبختی دنیا وآخرت را از کف داده ودر آخرت سخت باعث ندامت وپشیمانی وی میشود مانند: دزدی، اختطاف، تهمت، رشوت خوری، سر کشی از امور دینی وغیره
زندگی مانند آب روان است که همش در روان است ومیگذرد.و همچنین عمر انسان مانند ساعتی است که زود میگذرد همانطوریکه عقربه های ساعت زود زود میگذرد عمر انسان هم همین قسم است.
زنده گی همانند گل تازه یی است که هر چه بهتر زنده گی کنی خود مانند گل پر طراوت ،خوشحال و سرشاری اما اگر زنده گی را به خود سخت بگیری و هر جنبه مثبت را منفی فکر کنی در این حال است که زنده گی برایت بی معنی می شود و ارزش و مفهوم زنده گی کردن را تشخیص داده نمی توانید. انسان عاقل کسی است که در زنده گی نکات مثبت را بگیرد و نکات منفی را از ذهن و فکر خود حذف کند. زنده گی را میتوان به خود سر گرمی و تفریح تلقی داده و از آن لذت برد
.
