مرگ زاده خشم طبیعت

Posted on at


وقتی انسان قلم را دست خود میگیرد و میخواهد موضوعاتی جنجالی، خشونت ها و متضرری بنویسد درست نمیفهمد که از کجا شروع و به کجا ختم نماید از کجای زنده گی آنها آغاز نماید از کدام غم شان، از کدام بی سرپناهی شان و از کدام بی خوراکی شان بنویسد



زمانی که انسان خود را بجای آنها قرار بدهد درد آنها را به خوبی وخیلی به سادگی درک کرده میتواند که آنها حالا دچار کدام مشکلات هستند و چی درد های تحمل میکنند وقتی انسان خود را بیچاره حس میکند مشحون از تنهایی میشود



شکم گرسنه شان، بدنی که یک لباس برای آن باقی مانده و چشمان پر اشکشان اینها همه بیچاره گی است. زنده گی چقدر سخت بوده بعضی روز ها مملو از شادی و بعضی روز ها هم پر از غم، مردمی که تا یک هفته پیش خندان بودند در کنار خانواده شان اگر در فقر و بیچاره گی هم که زنده گی داشتند و لی باز هم، بودن در کنار خانواده بهترین زنده گی برای انسان است ولی افسوس که این زیبا ترین زنده گی به بدترین زنده گی مبدل شد



حالا تنها کسانی که در ولسوالی (ارگو ) بدخشان زنده گی میکردند دچار مشکل نیستند تمام مردم بدخشان نه تنها آنها بلکی تمام مردم افغانستان در غم آنها شریک اند و با آنها همدردی مینمایند


.


اما نمیتوانیم کاری کنیم شاید مقداری کمک نمایم و سری از آنها بزنیم و لی درد اصلی شان را که دوا کرده نمیتوانیم آن چادر نشینان که حالا موقیت شان بالای تپه ها شوده و اطفال گرسنه که حالا حرف شان اینست چیزی برای خوردن و آبی برای نوشیدن میباشد مادرانی که حالا میسوزند و درد میکشند، پسران و دختران و یا هم دیگر اعضای خانواده خود را از دست دادند و چشم به راه هستند که کدام یکی از آنها حالا می آید، نه مرده و نه زنده آنها میتوانند ببینند چون نه مرده و نه زنده شان است



در اینجا با ید که تجاران وطن ما دست خود را از جیب خود بیرون کرده و وجدان خود را باز نمایند و به متضرران این عافت طبیعی کمک کنند اطفالی که بی سر پرست ماندن و خانم های که بدون بیوه ماندند آ نها را به وضع خودشان تنها نگذارند



دل خود را با دل آنها راه بدهند و دست خود را برای بالا کردن آنها قوی کنند و آنها را در این بیچاره گی شان تنها نگذارند و درد مادران را بشتر ننمایند و بالا زخم چادر نشینان نمک نپاشانند و با گفتن اینکه ما توان بیرون کشیدن متضرران لغزش کوه را نداریم وضع شان را از این بد تر نکنند


.


با عرض تسلیت بر همه باقی مانده گان عافط طبیعی و مردم افغانستان و به امید بهتر شدن وضع زنده گی آنها



 


 


حسیبا حسامی



About the author

hseba-hesamy

Hseba hesamy was born in Herat,Afghanistan. she is student in Hoza karbas high school.

Subscribe 0
160