اثری از: سینیا گریس

سالها میشود که بین صنعت های ورزش و تجمل رشته عشق بسته شده است.

این نزدیکی رابطه ای را میرساند که آنها را یاری میکند تا تاثیرگذاری خود را گسترش دهند, به مخاطبان تازه ای برسند و دیدگاها و ابتکارهای خود را برای تولید و طراحی درمیانگذاری کنند.

بیش از آن, عشق آنها ما را یاری رساند تا طرح ها را برای راحتی بیش از این قربانی نکنیم.

اگر به پنج تا ده سال پیش بنگرید, ورزش و فیشن چنین باهم تنیده نبودند. پوشاک های ورزشی خسته کننده بودند و بیشتر مردمی را در صورت ضرورت در ورزشگاها جذب میکردند. حالا زمان تغیر کرده است.

پوشاک های ورزشی به طرح های فیشن تبدیل شده اند. من کفش کتانی با کیفسیلن (Celine) میپوشم و دوست پسرم کفش های کتانی خود را با کت و شلوار سفارشی اش میپوشد و ما هردو احساس راحتی میکنیم.

چنین چیزی در تالارهای ورزشی نیز اتفاق می افتد. حالا به همه بسته های ورزشی که در جریان دوره های رقص یا یوگا میپوشید به چشم بد نگاه نمی کنید.

فیشن به صنعت پوشاک ورزشی زیبایی آورده است و ورزش ساحه فیشن را گسترانیده است. این یک حالت برد-برد است. حالا نمیتوان بدون اندیشه به ورزش به فیشن اندیشید.

تقریبن هرلحظه تصویر طرح های ستاره های خیابانی چشم ها را مینوازد. این شیوه تازه باید مانند شبکه 2.55 قدیمی یک راه مشابه را بپیماید.