به چه خرسند شويم؟ وقتي يك خون شهيد،زگل لاله عشق سرخ تر است

دل يك كودك بي آب وغذا،درپي خواندن علم وهنراست

لحظه هاي عريانيست،حس درداست ونياز

در دل كودك اين كشورمن خون جاريست

شهرمن شهروسيعيست زعشق

اما درد، عميقست عميق

دل كودك بي نام ونشان،درپي لبخند است

شايداوهم روزي، درخيالش بشود ثروتمند

بشود ياور يك بي همدرد

مادرش سرمست است،دراميدي كه پسر،بشودغمخوارش

وهمان لحظه دل كودك اين كشورمن،مي تپد درپي يك نوازشگرمهر

مهري ازجنس پدر

پدرش كو؟ كجاست

پدرش را كشتند،آن كسانيكه زحال دل يك كودك بي مهر پدر، بي خبراند

به چه خرسند شود دل يك كودك تنهاوغريب

كه تمام ذهنش،وقف درخواب وخيالي زيباست

وهمه ميگويند محال است خيالي به حقيقت برسد

كودك كشورمن! ميفشارم به مهر،دستان لبريزاززخم ترا

نگذاري كه يك روز، اميد ازدل كوچك پرخواب وخيالت برود

ويقين است مرا كه خدا هست، خداهست ترا