آیا ایام کودکی خود را درداخل کشور سپری نموده اید؟
زیبا ترین خاطره تان از این دوران چیست؟
ایام کودکی بهترین اوقاتیست که تمام افراد آنرا سپری نموده خوبی وخا طرات این ایام را تا زمان مرگ فراموش نمی کنند چرا که این ایام سبز ترین اوقات روزگار وشیرین ترین دوران زنده گیست .در این ایام انسانها با وجود کوچک بودن به بزرگترین نعمت خداوند (ج) که هما نا محبت پدر وما در میباشد دست میابند.در این شکی نیست که در زیر سایه آنان انسان به بزرگترین موفقیت های زنده گی دست میابد.
ایام کود کی!
این ایام برای تمام انسانها خاطره برانگیزوبیانگرلحظات شادیست که با یادآوری آن احساس خوبی برای شان دست میدهد.
به عقیده من انسان در این ایام دنیا یی دارد که در آن هیچ کینه وکدورت جای ندارد بلکه توام با خوشی و شادمانیست،افسوس که این اوقات برای من چندان خوب وخوشایند نبود چون در زمان تولدم ما در مهاجرت به سر می بر دیم و پدر ومادرم بزرگ شدنم را در سرزمین خودمان شاهد نبودند.شاید من تنها دختری نیستم که از جنگ های کشور خاطرات بد به همراه دارم وامروز به عوض آنکه از خوبی های زنده گیم صحبت کنم از جنگ و ویرانی سخن میگویم اکثر دختران افغان بارهمین گونه خاطرات تلخ وسوزناک را بشانه برداشته وزبان باز گویی آنرا ندارند چون یاد آوری این خاطرات موجب رنج وآزار شان می گردد.
هرگز فراموش نخواهم کردآنگاه که پدرم در مها جرت برای بیگانه گان از سپیده د م تاغروب سخت کار میکرد وشام با دستهای پر ازآبله به خانه باز می گشت.گرچه با پول اندکی که به دست میآورد مشکلات ما مرفوع نمیشد اما چاره نداشت چون همان مبلغ اندکی که با هزار سختی بدست میآ ورد بهتر از مردنش در میدان جنگ بود این است خاطرات من از ایام کودکی که شاید خاطره شما هم با شد،امروز با بزرگ شدنم وآمدنم به کشورسعی میکنم این خاطرات را به دست فراموشی بسپارم اما متاسفا نه امروز هم شاهد از دست رفتن جوانانمان در راه مهاجرت هستیم که به دلایل مختلف مجبور به ترک سرزمین خود هستند که عمده ترین آنهم فقر وجنگهای بی مورداست من بعنوان یک دختر افغان آرزومند هستم که افغانستان روزی به گلستانی تبدیل گردد که شاهد پژمرده شدن گلهایش توسط کشور های دیگر نباشد.
حلیمه جمشیدی
