لای بیابان خشکی که پر از ترس است. تنها با پای برهنه ی دویدم ناگهان چشمم به مکانی افتاد که در آن میتوانستم حقانیت را دریافت کنم
پای برهنه من، من را تا حدی مایوس کرده بود که گویا هیچ چیزی ندارم. در این بیابان به چیزی توجه کردم که تا این لحظه نه توجه کرده بودم و نه هم فکر. آری به کسی توجه کردم که از من برهنه تر بود. خدای بزرگ مهربان همه را از در جنس مونث و مذکر آفریده است
این خداوند از نگاه چشم،گوش،دست،پا و تمامی اعضای بدن همه بندگانش را یکسان آفریده اما گاهی نیروی الهی اش در بعضی موارد حیران کننده است. مثلا برخی به جای پنج انگشت هفت انگشت داده ،برخی به جای دو پا چهار پا دارند این ها همه معجزات الهی است. و برای نشان دادن قدرتش به گمراهان. اما عدهی برداشت های دیگری دارند. حافظه های برخی از افراد متعجب کننده است این ها همه لطف خداوند است
همینطور خداوند از نگاه مال،دنیا و دین باز هم تفاوتهای را در بین آفرنیش انسان ها ایجاد کرده است. یکی مومن تر و دیگری گمراه تر. اما این ها هیچکدام دلیلی نیست تا خود یابی و دیگران جوی را رها کنی. باید همه خود را بیابی و هم دیگران را بشناسی
خداوند عدالتی را میان تمامی بندگان خود ایجاد کرده که هم گمراهان را به سکوت مواجه میکند و این عدالت همان قبر و کفن است . که هم فقیر و هم غنی از یک جنس اشاره میکند
خداوند تمام بندگان خود را دوست دارد چه آن بنده بزرگترین عالم دین باشد و چه کودکی باشد وه کفش هایش پاره باشد. گروهی از علما برای باریدن باران نزد خدا گریه و زاری میکنند. که ای خدا یا همه جا را خشکی فرا گرفته کمکمان کن و باران عطا بفرما. اما آنان بی خبر بودند که خداوند با کودکی که کفش پایش پاره بود گریان با پای برهنه راه میرفت در حال درد دل بود. پس چه بزرگوار است خدای که قدری هم بین عالم و پای برهنه فرقی ایجاد نمیکند
می گویند که خداوند مهربان است اما هر عاقلی که درک کنند نیازی به گفته کسی ندارد بی شک که خداوند بی اندازه مهربان است
