هرچند درکتاب های دانش لغت گشتم کلمه ای نیافتم بجزازکلمه {مادر}چون باارزش ترین دیناردر دنیالبخند توست ای مادر!مادرآن چشمه ایست که رفته رفته دریا شوده است وجایگاه اش زاده قلب هاست ومهرش دلهاراخوش می سازدولبخندش انسان رابادلهاسازه گارمی سازد،یک لبخند مادر جهان را میخرد وکشورراآبادمیکندوفکرانسان راهمان لبخندمحبت آمیز مادرتقویت می بخشد چون بهترین هدیه خدابرای یک فرزندهمان لبخند شرین مادران است.
الهی من آن جمله گنهکاران هستم وبه درگاه توگدایم که تنها دستان کوچک رابه طرف توبالاکرده واز تولبخندمادران راخیرات میخواهم یاالهی به من صبربدی چون خودت ازهمه بزرگترهستی وماهمه به درگاهت گداهستیم چون مادرآن گوهریکدانه ای هست که خداوند(ج)به فردبشرمیبخشد وزمان دیگرپس میگیرد،آنگاکه بخشید زمین وآسمان راعطاکردووقتی که بازگرفت زنده گی وهستی راازکفر بوده است.
دردنیاهیچ چیز به زیبای مادرنمیرسد،حتی جانم نتوانست مانند اوگرامی ومحبوب باشد.
من میترسم:میترسم که مبادانتوانم یکی ازمیلیاردها حق که مادرم برگردن من داری اداء نمود! وکوچکترین وظیفه خویش رابه توانجام دهم.
ولبخند خوشی هارابرلبان شرین تو آراسته کنم چون خنده ای که برلبان تو موجود است ،کوچکان را برقله های بلند قامت می رساند.
ای مادربگذارکه بعد از رب خویش تورارب خودبنامم،وآنقدر درپیشگاهت رفتم که چشمانم خاک پای تو گردد، واگر فرداروزگار توررااز من بگیرد،به خاطرازدست دادن همچون تو تاوقتی که زنده ام اشک میریزم ولباس سیاه را برتن خوش خواهم کرد.
