کلام تو یگانه حقیقتی ایستبر

که بروی من روشنی وامید می بخشد

کلام تو خورشید سرچشمه می گیر

بروی من نور عرضه میدارند

کلام تو از آداب های زنده گی دورمیراند

وستون ها حیات را آبادی می سازد

کلام تو مرا بسوی دریچه های بهشت را بروی ام می گشاید 

آری این همه زیبایی درکلام تو ست معلم 

پس کلام ات رااز من دریغ مدار