آن لایزال بی همتا که بر ما مقام اشرف مخلوقات را داد و قوه ی تفکر را بر ما اعطا فرمود, قلبی پاک بر لوح سینه یمان و آیین ما را اسلام قرار داد. پیغمبر ما را احمد و کتابش را قرآن کرد, آن کتابی که بر ما می آموزد راه زنده گانی را و ما را از پرتگاه گمراهی و نابودی به سوی قله های بلند سعادت سوق میدهد.
بله خدای ما, این رحمان و رحیم ما, این ظاهر و باطن ما, این اول و آخرما بس ذاتی است بی همتا که در همه حال مارا درمیابد و التماس دستهایمان را بی پاسخ نمیگذارد. پس بیایید و روی براسمان نهیم و ساقه های سبز دستان التماسمان را بالا ببریم. چنانچه اشک غربت و ندامت برگونه هایمان جاری شود و او را از ژرفای قلبمان صدا زنیم. تنها او را بخواهیم و فقط از او یاری بجوییم و به فرمانش عمل کنیم و بخوانیم کلامش را.
"اقرا باسم ربک الذی خلق"
و چه زیبا پیامی آمد و چه رحمتی بر بنده گان لایق دانست آن ایزد پاک "اقرا" آری,"اقرا باسم" بخوان به نام من, گفت نتوانم. مژده آمد که میتوانی ای منجی عالم بشریت, ای محبوب و سردار دو عالم, تو میتوانی. بله آن خورشید درخشان محمد مصطفی خواند:
"اقرا باسم ربک الذی خلق" او خواند و عمل کرد اما ما چه!!!
آیا ما بر آنچه آموختیم عمل کردیم؟؟ یا که نه ما بازیچه ی اهریمنان اطرفمان شده ایم. خدایا ما خواندیم و عمل نکردیم, دانستیم اما خواستیم که نفهمیم چرا؟؟
چرا ما بنده گان ذات پاک او را فراموش کرده ایم آن ذاتی که به یک شب نبی عالم بشریت را به معراج برد, بهشت برین و دوزخ سوزان را به او نشان داد. آن پروردگار مهربانی که زمین این کره ی خاکی را آفرید, کوه های سربه فلک کشیده. دریاهای خروشان را برآن قرار داد. به باد قدرت وزیدن و به ابر فرمان باریدن را داد. خورشید را بر ماه تاباند و ماه را الماس آسمان قرار داد. آن حبیبی که ما را از ذره ای خاک آفرید و بر ما جان داد و روح را بر وجودمان دمید.
برای خواندن مطالب قبلی بیت لندرز بانوان انکس هرات میتوانید پیوند زیر را دنبال نماید:
