صادرات و واردات اززمانه های قدیم در افغانستان داشته و این کشور به حیث راه تجارتی در آسیای جنوبی به حساب می رفت . و مرکزانتقا ل اسباب و سایل بین کشورهای مختلف جهان از راه ابریشم و راه های دیگر بوده است. به همین دلیل است که امروز نیز روابط تجارتی در افغانستان برای تعداد زیادی از کشور ها حایز اهمیت است . صادرات هم افغانستان را در دوره های گذشته صنایع دستی آن از جمله قالین بافی .گلیم بافی . یخن دوزی .نساجی و...... تشکیل می داد همچنان بر علاوه صنایع دستی  محصولات زراعتی آن نیز به خارج کشور صادر می شود که در رونق بازار تجارتی افغانستان نقش ارزنده ی را ایفا میکند طوریکه همه ما در مورد جنگ های 30 سال در افغانستان معلومات کافی داریم و می دانیم که این جنگ ها بر علاوه آن با که باعث آسیب به وضع اجتما عی در کشور گردیده صدمه جدی به اوضاع افتصادی آن نیز آورده است . و در حال حاضربه حیث یک کشور تولیدی نه بلکه مصرفی شناخته شده ولی تلاش های برای بر قراری روابط تجارتی بین افغانستان و کشور های بین الملی ایجاد شده و همچنان صادرات افغانستان از جمله صادرات پسته و زعفران نسبت به قبل پیشرفت کرده است.

اگر دولت به صنایع دستی و تولیدات داخلی و زراعت وهمچنان معادن توجه بیشتر نماید به صراحت می توان گفت افغانستان می تواند ترقی و پیشرفت کند از طریق صادرات و واردات .

ناگفته نماند که برعلاوه صنایع دستی کشور ما میوجات را هم می تواند صادر نماید . میوه جات صادراتی کشور ازقبیل انگور.سیب. انجیر.خربوزه .تربوزه .ناک . بهی و .......

و میوه جات خشک صادراتی مانند پسته . بادام . جلغوزه . کشمسش . خسته .  . هم در داخل افغانستان به مصرف میرسد وهم به خارج صادر می گردد.