افرادیکه چشم دوربین دارند طوریکه از نامش پیداست اشیای راکه در فاصله دورقراردارند واضح تر و بهتر از اشیای که در فاصله نزدیک قرار دارند میبینند.اگر شما چشم دوربین دارید چیز های نزدیک برای شما مغشوش ویا ومه آلود  مانند دیده میشود طوریکه فعالیت های مانند مطالعه و خیاطی برای تان مشکل است ویا امکان ندارد .

دوربینی چشم معمولا یک تغیر از حالت نورمال است لذا این بیماری نیست.وبسیار کم اتفاق میافتد که علت دوربینی یک بیماری باشد.

علت ها : وقتی نور داخل چشم میگردد باید مستقیما بالا ی شبکیه متمرکز شود در کسانیکه چشم دوربین دارند نور وارد شده در چشم شان (در صورتیکه از اشیای نزدیک باشد نه از اشیای دور)  پشت شبکیه متمرکز میشود و علت ان میتواند کوتاهی کره چشم باشد(کوتاه بودن فاصله از قرنیه تا شبکیه) و یا میتواند قرنیه باشد که به اندازه کافی انحنا نداشته باشد و یا میتواندعدسیه باشد که فاصله اش از قرنیه زیاد تر از نورمال است طوریکه عدسیه از قرنیه دور واقع شده است.

دوربینی زیاد تر در خانواده ها اتفاق میافتد طوریکه چندین عضو خانواده دارای چشم دوربین هستند و خیلی به ندرت اتفاق میافتد که علت دوربینی یک بیماری باشد مانند التهاب شبکیه و تومور در چشم.

علایم:

مه الود یامغشوش  دیدن اشیا خصوصا در شب.

مشکل در دیدن اشیای نزدیک.

چشم دردی فشار و خستگی چشم .

سردردی.

خوردسالان که چشم دوربین دارند میتوانند فاقد علایم باشند اما درخوردسالانی که دوربینی شدید دارند سردردی مالیدن چشمها به تکرارمشکل در مطالعه یا بی علاقگی نسبت به مطالعه را میتوان مشاهده کرد

دوربینی چه وقت شروع میشود؟

غالبا دوربینی دراوان خوردسالی (سنین کمتر از 9 سال) شروع میشوداما رشد یا بزرگ شدن نورمال چشم میتواند دوربینی را تصحیح کند به این معنی که دوربینی را از بین ببرد.اما اگر در سن 9 سالگی وقتی رشد یا بزرگ شدن چشم متوقف میشود هنوز طفل دچار اندکی دوربینی بود باز هم این مشکل را چشم با عملیه تطابق یا همسازی یا همکاری برطرف میکند.اما وقتی ما بزرگتر شده میرویم چشم ما دیگر قادر به تطابقی نمیباشد که بر دوربینی غالب اید لذا مشکل برجسته تر از گذشته میشود.

چگونه دوربینی را علاج کنیم؟

بیشتر کسانیکه چشم دوربین دارند نیازی به تداوی یا علاج ندارند چشم های شما معمولا قدرت این را دارد که مشکل را جبران کند. اما وقتی شما بزرگ تر میشوید و دیگر چشم های تان قدرت جبران و یا تطابق را ندارد شما نیاز دارید عینک بپوشید ویا از عدسیه های تماسی که بر روی قرنیه قرار داده میشود استفاده کنید. در بعضی حالات عملیات چشم میتواند مفید واقع شود مثلا برای حالات خفیف پروسه بنام لاسیک(LASIK) مورد اجرا قرار میگیرد طوریکه قرنیه چشم را تغیر شکل میدهد یعنی انحنای قرنیه را زیاد میسازد تا نور بالای شبکیه متمرکز شود نه پشت ان. و برای حالات شدید تر  میتوانیم عدسیه چشم را کاملا تبدیل کنیم .

کسانیکه دوربین هستند میتونند با استفاده از عینک و یا عدسیه های تماسی بینش بسیار خوبی  داشته باشند طوریکه گفتیم دوربینی بیماری نیست و اغلب کسانیکه دوربین هستند نورمال و صحی هستند .

اگر شما چشم دروبین دارید کوشش کنید بطور مکرر چشم های تان را معاینه کنید  و در صورت تغیر در بینایی تان به متخصص چشم مراجعه کنید