انسان هر چی کوشش کند از آمدن خران جلوگیری کرده نمی تواند و نه هم می تواند ازریختن برگها مانع شود . ولی انسانها میتوانند با بستن درهای کلکین از آمدن خزان در درون خانه جلوگیری کند و فضای آنرا تازه و بهاری نگهدارد البته اگر انسان بخواهد...
خــداونــــد"ج" روح را در وجود انســان میدمید ولی این انسان است که وجود خودرا صیقل میکند یا به بدی ها یابه خوبی هااین انسان است که دوش به دوش با زندگی سفر میکند از جاده های مختلف آن میگذرد پس چه خوب است تادست های خود را به دیگران هموار کنیم همیشه با آغوش باز و دیده ی مثبت به سوی دیگران و زندگی بنگریم چون منزل همه ی ما یکـــی است چیزی که پیشتر تا به حال در زندگیم تجربه کردیم هما نا با هم بودن است
وقتی طوفان میاید همان گل بته ها و نهالهای ضعیف را با خود میبردنه درخت بید را چون او قوی است هم به خودو هم به شاخه های خود یک سر پناه یک بنیاد است زندگی ما انسان ها هم از درختان فرقی ندارد در زندگی هر قدر که دردو رنج ومشکلات پیش میاید وقتی درختی در عقب ماست و اصلن هیچ طوفانی مارا به لرزه آورده نمیتواند.
مهم نیست آن درخت به چی شکلی به چهره ی کی به زندگی ها میاید . به چهره مادر پدر خواهر برادر دوست یا همسایه و یا هم به شخص دیگری مهم اینست که تا چی وقت و تا چی اندازه ای به ما و برای ما میمانندو آن زمانی است که آمدن و رفتن مشکلات را در اصل نمیدانیم و فقط چیزی که میدانیم اینست که بلی هست ،بلی مــن شاخچه ی درختــی هستم که ریشه های آن خیلــــی قـوی است من در باغچه ای هستم که درهای آن خیلی محکـــم است و آنقدر محکم که حتـا طوفــان هم آنرا نمیکوبد. بلی وقتی بهار میاید زمستان و خزان مجبور میشود خود را به آن بسپارد.
تهـمیــنه عـزیــزی
