تاثیر رسانههای گروهی بر زندگی افراد
تأثیر رادیو ، تلویزیون ، جراید ، ماهواره ، اینترنت و ... بر زندگی افراد سبب شده است تا افراد در شرایطی جدید و قهری برنامه خود را متناسب و همسو با آنها تغییر دهند. به عنوان نمونه معمولا اعضای خانواده برنامه کار و زندگی خود را طوری تعیین میکنند که بتوانند به موقع از تماشای برخی از برنامهها بهرهمند شوند . قطعا تأثیر رسانههای متنوع و متعدد برحسب محیط و برداشت تماشاگران مختلف جامعه فرق میکند و گروههای تحصیل کرده با دارا بودن معلومات کافی و آگاهی وسیع میتوانند مسایل را از ابعاد مختلف شناسایی و بررسی نموده و درباره آنها به قضاوت نشسته و داوری نمایند.
لیکن گروههای کم سواد و ناآگاه ، به واسطه محدودیت اطلاعات و درک ناکافی در موارد زیادی قادر به تجزیه و تحلیل دادههای دریافتی نبوده و به ناچار یا آنها را میپذیرند و یا این که خود را نسبت بدانها بیگانه احساس کرده و از اظهار نظر خودداری میکنند. اما آن چه مسلم است، رسانهها به شیوههای متفاوتی با جرم و خشونت ارتباط دارند، در میان رسانههای جمعی ، فیلمهای سینمایی به عنوان یک عامل مؤثر در انحراف و بزهکاری جوانان سابقهی قدیمتری دارند. نمایش اعمال خشونتبار ، کشتار ، جنایت و نیز صحنههای هیجانانگیز در فزونی و تشدید اعمال انحرافی و بزه اثر بسزایی دارد.
نقش فیلمها در بزهکاری و جرم و جنایت از این امر ناشی میشود که آنها صحنههای پرخاشگرانه مانند تندخویی ، بیرحمی ، آدمکشی و دعوا را با تمام فنون و بکارگیری آخرین و پیچیدهترین شگردهای سینمایی ناشی از فنآوری روز در این حوزه به نمایش میگذارند. چیزی که امروز به نظر میرسد، در بخش قابل توجهی از فیلمها و سریالهای پخش شده از رسانه تصویری ما دیده میشود. تحقیقات نشان میدهد که تعداد زیادی از بزهکاران در مقایسه با افراد عادی به دیدن فیلمهای سینمایی خشونتبار و جنایی و از این قبیل دلبستگی بیشتری داشتهاند.
معتاد شدن به معنی عام کلمه از اثرات منفی این پدیده است بخصوص این امر در کودکان بیشتر دیده میشود. کودک چنان به برنامههای مورد علاقه خود گرایش پیدا میکند که ضروریترین امور زندگی و تعامل اجتماعی را از یاد میبرد. برعکس هر گاه وسایل ارتباط جمعی یک سویه قابل انتظار است در حالی که بسیاری از بزرگسالان به مکانیزمهای دفاعی خاص خود مجهز شدهاند، اما این موضوع در مورد کودکان مصداق کمتری دارد چرا که هنوز ذهن کودک رموز تحلیل عقاید و سنجش و سپس پذیرش یا طرد منطقی آن را درک نکرده است، از این رو وقتی کودکان بدون هیچ پناه و یا حفاظ در برابر وسایل ارتباط جمعی قرار میگیرند ، سخت تأثیر پذیر شده و ناچار به سختی آسیبپذیر خواهند شد.
تلویزیون به مثابه رسانهای همهگیر و پرنفوذ تأثیری فراتر و بیشتر از سایر رسانههای موجود دارد. نظر به این که معمولا تصویر بیش از نوشته یا سخن انسان را متأثر میسازد، بیشتر بررسیهای مرتبط با تأثیر وسایل ارتباط جمعی در رفتارهای انحرافی به سینما ، تلویزیون و احتمالا نوارهای مصور اختصاص یافته است. با این وجود مرور برخی از تحقیقات و یافتههای پژوهشی نشان میدهد که تلویزیون تأثیر قابل ملاحظهای در افزایش خشونت یا تحمیل عقاید و تغییر افکار ندارد. شاید مشکل در این قبیل پژوهشها بدین سبب باشد که هیچگاه نمیتوان تأثیر تلویزیون را از متغیرهای دیگری مانند پایگاه اجتماعی ، ساخت خانوادهها ، جنس ، سن ، تحصیلات و ساخت روانی فرد جدا کرد و درباره آن به داوری نشست.
تهیه کننده : عوض فرهنگ 2013-10-09