تغییر و تحول،  یکی از لوازم مخلوقات و آفریده های الهی است. آنچه اهمیت دارد،  رهبـــــری و مدیریت تغییر و تحول و استفاده سالم است. لازم است قبل از انجام هر تغییر و تحول ارزیابی دقیق از وضعیت و شرایط جغرافیایی محیطی،  بستر ها، نیازها، و ... صورت گیرد تا دستآورد های مثبت و ملموسی داشته باشد.

طبیعی است که جامعه به تغییر نیاز دارد و هر جامعه‌ای به دلیل تغییر زمان. در حال تحول به سر می برد.

مخالفان و معاندان تغییر چه موثریت در سبوتاژ آن دارد، زمانی که طراحان، طرح تغییر را مطرح و از پیآمد های آن مطمئن شدند و درک کردند که به خیر و صلاح جامعه است. مردم آماده تطبیق و حمایت کننده اصلی ان می شوند، اقدام عملی صورت می گیرد، در این راه از ملامت هر ملامت کننده‌ای هراسید، بلکه در انجام آن شجاعانه وارد میدان شد و به منظور نهادینه ساختن آن از هر نوع قدرت و طاقت استفاده کرد. کسانی هستند که نمی خواهند در زندگی شان تغییر رونما گردد،  بنا بر این آماده تن دادن به تغییر نیستند و در برابر هر نوع تغییر, چه مثبت یا منفی, سرسختانه مبارزه می کنند, ایشان همیشه خوش دارند در منطقه‌ای امن زندگی و باقی بمانند، یعنی در حقیقت نمی خواهند با هیچ تغییری کنار آیند،  حتی نمی خواهند اندک ترین تغییر برای شان رونما گردد.

آنچه مقتضیات زمان حکم می کند این است که در بعضی مورد ها تغییر و تحول یک ضرورت است. بندگان خداوند هر گز نمی توانند زندگی بدون تغییر و تحول بصورت یکرنگ و نورمال داشته باشند. زندگی و انسان از آغاز در معرض تغییر و تحول بوده و بلکه با تحول هم سرشت و آمیخته اند، چرا که انسان از نطفه به علقه، از علقه به مضفه و از مضفه به شکل انسان تحول می کند و این تحول در زندگی، از کودکی به جوانی و از جوانی به پیری،  ادامه می یابند. بنا براین تحول در جامعه نیز یک ضرورت است لیکن این تحول باید به شکل مثبت و در راستای هدف های جامعه صورت گیرد.

تغییر و تحول،  یکی از خواستهای هر انسان است و اگر انسان تحول مثبت نداشته  باشد،  از قافله ترقی عقب خواهد ماند. اگر زندگی بشریت از آدم (ع) تا بشر امروز،  مورد مطالعه قرار گیرد،  مشخص می شود که چه تغییرات و تحولاتی در جامعه انسانی روی داده است.

شکی نیست که زندگی مراحل نخست انسانی با زندگی امروز اصلاٌ قابل مقایسه و مقارنه نیست. خداوند با تغییر و تحول و یا ارسال نبی و رسول (ص) انسانها را به این مرحله رسانید و تا زمانیکه سلسله مراحل رشد جامعه انسانی به اوج کمال نرسید،  سلسله ی ارسال پیامبران پایان نیافت. زمانی انسان نمی فهمید که از کدام نوع غذا تغذیه  و از کدام  نعمت های الهی استفاده کنند. لیکن این امر آهسته, آهسته و مرحله به مرحله با نیازمندیها و دچار شدن انسان به مشکلات و بهره گیری از عقل سلیم برای انسان آشکار و او را به حقایق رهنمون شد. و انسان از نعمت های الهی استفاده کرد. بعد از مدت ها ی طولانی برای انسان این حقیقت روشن شد که هر آنچه آفریده شده به منظور سلامتی انسان در خدمت انسان و برای انسان است،  زیرا ایشان خلیفه خداوند در روی زمین است تا تکلیف و ماموریتهایی  را که از جانب پروردگار دارند، انجام بدهند،  انسان روزی به رام ساختن حیوانات  اقدام کرد،  تا از تمام فرآورده های آن استفاده کند و قرن ها سپری گردید،تا از پارچه های فلزی به شکل مقدماتی استفاده کرد و با کمک اندیشه و خرد،  زمینه های تغییر و تحول جدید آشکار شد تا بتواند از این ذخایر بزرگ الهی در ساختن هوا پیما ها و کشتی های خورد و بزرگ،  حتی زیر دریایی ها و انواع عراده جات که به منظور آسایش انسان ساخته شده است استفاده کند.

انسان چه تغییری را در راستای خبر رسانی و اطلاع رسانی امروزه  در جهان به ارمغان آورده که تمام کره زمین را به عنوان یک دهکده ساخته است. در هر نقطه‌ی زمین هر اقدام صورت گیرد،  در فاصله های هزاران کیلومتری می بینند و می شنوند و مطلع هستند. خداوند (ج) این همه دستآوردها را بوسیله جد و جهد بشر فراهم کرده است.

بیا بر این،  اسلام که خود بهترین برنامه ها را در تغییر و تحول جامعه انسانی به سمت  صلاح و رستگاری دارند،  نمی خواهند نسل جوان امت اسلامی که بزرگترین سرمایه جهان است،  با این همه عقب ماندگی و دور شدن از قافله تمدن و ترقی در تحجر و انجماد قرار داشته باشند.

چقدر درد آور است که هنوزهم  در کشور های اسلامی کسانی هستند که می گویند: هرکس که می گوید انسان به مهتاب رفته است ، کافر می شود. و این همه حرف‌های است که پاپ‌ها در قرون وسطی در مقابل دانشمندان گفته بودند که ثابت نموده بودند: که زمین کروی است و به خاطر همین سخن آنان را به دار آویختند. به امید روزی که با بصیرت دینی مدیریت داشته تغییر و تحول، بدست جوانان مومن و آگاه امت اسلامی قرار گیرد.