مردم افغانستان از سالیان قدیم تا به اکنون به ورزش علاقه داشته اند و در کنار کار و دیگر مصروفیت شان ورزش میکنند ورزش هایی که از قدیم تا به حال رواج دارد ( اسب دوانی ، بزکشی ، فوتبال ، والیبال ، کشتی ، شطرنج ، تناب کشی ... ) به شمار میرود .
در افغانستان روزهای جشن نوروز میله گل سرخ ، روزهای آزادی و مذهبی ورزش کاران مورد تشویق قرار میگیرند. درین روزها از طرف شاهان وبزرگان افغان به ورزش کاران انعام داده می‌شد که این عنعنه تا اکنون دوام دارد.
افغانستان یک کشور اسلامی عقب مانده چندین ملیتی و چندین مذهبی میباشد. علاقمندان ورزش معمولا افراد تحصیل کرده و کارکنان قوای مصلح میباشند. کسانیکه از نعمت سواد محروم اند به توپ بازی بخصوص فوتبال و والیبال علاقمند نیستند. در میان باشندگان قریه ها و شهرهای کوچک بهصوص میان بعضی ها روایات است که مسلمانان باید توپ بازی نکنند اجرا کنندگان آن گناهکار است. در قزیه جات پهلوانی و خردوانی و بزکشی اجازه هست دختران جوان قریه ها و دهات بخاطر فرهنگ پوسیده نمیتوانند هر نوع ورزش را تعقیب کنند.
ورزش از قدیم تا به حال در افغانستان رشد زیادی داشته است که از آن جمله ایجاد شدن تیم های ملی در رشته های مختلف برای بانوان ، کلپ ها و سهولت ها برای بانوان ، مسابقات بیرون مرزی ، راه یابی ورزش کاران افغان در المپیک و کسب مدال ، قهرمانی تیم ملی فوتبال افغانستان در مسابقات جنوب آسیا ، راه یابی تیم کرکت افغانستان به جام جهانی 2015 ، راه یابی تیم فوتبال نونهالان افغانستان در مسابقات آسیایی و جزء 16 تیم برتر آسیا .
همچنان در صورت مدیریت هوشمندانه و رشد ورزش نتایج بسیار مهم دیگری همانند ایجاد شغل، کمک به اقتصاد ملی، ایجاد روحیه همبستگی ملی، بهبود سلامتی روانی جامعه جنگ زده افغانستان، بهبود امنیت در کنار رقابت مثبت به بار خواهد آورد.
