پاییز با همه رنگارنگی اش آمده و ما آنقدر درگیر روزمرگیهاییم که سر بلند میکنی و رنگارنگی برگهای درختان را میبینی و از خودت میپرسی:واقعا پاییز اینقدر زود از راه رسید؟
باران و مه دو بخش جداناشدنی هوای کابل در پاییز است. از یک طرف از باریدن باران و تمیز شدن هوا -کابل یکی از آلوده ترین شهرهای جهان است- خوشحال میشوی واز مه که تا دامنه کوه های اطراف پایین آمده لذت میبری و از طرف دیگر سرما امانت را میبرد.
امروز با صدای شرشر باران پاییزی کابل از خواب بیدار شدم، برق از شب پیش قطع شده و جز بخاری برقی هنوز وسیله گرمایشی در خانه مان-و اکثر خانه ها- نیست. انگشتهایم از سرما کرخ شده و پتو هم کفاف سرما را نمیدهد.
در واقع هیچ سیستم گرمایشی که به صورت کلان جواب یک شهر را بدهد وجود ندارد و خانه ها و ادارات بسته به نیاز و بودجه شان از چوب و زغال سنگ تا نفت و گاز و برق مصرف میکنند.عموما هم بخاری ها اواسط قوس -اذر ماه- روشن میشود و اواسط دلو-اسفند ماه-خاموش میشود.
ما چند سالیست که ذغال سنگ میسوزانیم که به نسبت دیگر سوخت ها هم گرم تر است و هم استفاده کردنش راحت تر.با وضع سرمای امروز که طبق پیش بینی بی بی سی بین 5 تا 8 درجه سانتيگراد است فکر میکنم کارمان به بخاری گذاشتن بکشد
بروم جوراب ضخیم و پالتو بپوشم تا بیشتر از این یخ نکرده ام ....
