قبل از شروع این مقاله باید عذرخواهی کنم که این چنین نامی برای نوشته ام انتخاب کردم!
هدف بنده توهین و تحقیر هیچ کسی نیست فقط درد دل خود را برایتان باز میدارم.
بنظر شما دوستان گرامی که خود را عضوی از این بشر میدانید و نام خود را انسان میمانید خود انسان چه معنی میدهد و چرا این اشرف مخلوقات با تمام ابوهتی که دارد در عصر حاضر از آن چیزی که باید باشد پس مانده است؟
ما جای دوری نمی رویم در همین ماحول خود حرف میزنیم. افغانستان، جایی که به جرأت گفته میتوانم که در آن انسان وجود ندارد. فقط تعدادی گرد هم آمده اند و برای اینکه زنده هستند زندگی میکنند ولی هیچ بویی از آدمیت و انسانیت نبرده اند چرا باید برای این موضوع که واقعاً اهمیت بسزایی دارد آن را پت و پنهان کنیم و به خود بقبولانیم که واقعاَ در کشور ما انسان وجود دارد.
فقط با کمی دقت میتوانیم ببینیم که از کجا این مبحث سرچشمه گرفته است. هنگامی که در سطح شهر قدم میزنید چه چیزهای آزار دهنده یی ذهن و جسم شما را مغشوش میکند و به شما اجازه نمی دهد که مانند یک انسان واقعی زندگی کنید و به اهدافتان برسید چه بسا که شما واقعاً یک مسلمان باشید
من یک افغان هستم اما از بودنم در این کشور که افغانستان هست سخت رنج میبرم چرا که به راحتی نمیتوانم در سطح شهر قدم بزنم، نمیتوانم با یک مرد یا یک زن به راحتی صحبت کنم، نمیتوانم از حقم دفاع کنم، نمیتوانم با کوششی که دارم به اهدافم برسم، نمیتوانم ببینم که دیگران نیز اصول انسانی را مراعات نمی کنند، احترامی وجود ندارد، هر نوع جرم و جنایتی براحتی صورت میگیرد، بانوان ما در بیرون از خانه مصئون نیستند، هر کس فقط به فکر خود است حتی حاضر نیست بخاطر آسایش خود کار مثبتی در جامعه ایفا کند و در نهایت وضعیت خودمان را به دقت ببینید و قضاوت کنید که ما به عنوان یک انسان چقدر از انسانیت و وظایف آن به دور مانده ایم و فقط به چیزهای گزاف و بیهوده فکر میکنیم یعنی هدف و آرزوی اکثر ما این شده است که به هر قیمتی که میشود "پول" بدست بیاوریم.
متأسفانه اصلیت ما در کشور عزیز ما افغانستان این شده است، ثروتمند و سرمایه گذار هر روز پولدارتر میشود و یک انسان کارگر و به اصطلاحی فقیر روزبه روز فقیرتر میشود. آیا خداوند ما انسان ها را بر اساس این معیار وارد این جهان ساخته است تا بجای اینکه غمخوار باشیم حاضر هستیم شادی های دیگران را نیز از آنها بگیریم
چرا اینگونه میشود؟
خوشبختانه نتنها در افغانستان این چنین است بلکه در بیشتر کشورهای آسیایی به وضوح میتوان گفت که همین گونه است.
در این میان یک مبحث دیگر به نام اسلام و مسلمان به میان می آید که دقیقاً ارتباط مستقیم به انسان و انسان بودن دارد
یک سوال عمده: یک انسان که در آنِ واحد مسلمان نیز می باشد چطور میتواند که از شخصیت انسانی خود دفاع کند و اجازه ندهد که کسی به حریم انسان بودن آن تعرض کند؟
دوستان من عزیزان من ما "انسان" هستیم.
انسانی که با آمدن به این دنیا میخواهیم به خدا ثابت کنیم که اگر تو ما را اشرف مخلوقات آفریدی بی دلیل نیست.
اگر تو نام ما را انسان ماندی بی دلیل نیست
ای انسانی که یک موجودی بس ضعیف هستی تا به حال به این فکر کردی که روزی به خدای خود برمیگردی و باید به تمام کارهایی که در دنیا انجام دادی پاسخگو باشی؟!
پس به معنای واقعی آن انسان باشید نه فقط در ظاهر، این گونه خودتان را فریب داده اید.
ضرور نیست که کارهای دشواری انجام دهید فقط به آن چیزی که به نیکویی از آن یاد میشود برسید با خود باندیشید که چگونه میتوان در این دنیا هم خدا را داشت هم خرما را.
از کارهای زشت بپرهیزید
ما انسان هستیم پس حداقل به خودت ارزش قائل باش احترام کن تا احترام شوی. همین و بس! التماس دعا...
