افغانستان کشوریست که سه دهه جنگ تمام زیربنا های  آنرا به هیچ مبدل ساخته است که به بازسازی، عمران و پیشرفت جدی نیازد 

در حالیکه نیروی وافر کار در این کشور موجود است بخش اعظم جوانان و آنانیکه برای انجام کار آمده اند از بیکاری رنج می برند، موج عظیم از بی کاران سبب شده است تا مشکلات جدی دامنگیر جامعه ی افغانی گردد، از طرف دیگر آنانیکه به عنوان کار یا کارگر مصروفیت دارند چگونگی فضا، وضعیت زندگی و دسمتزد شان که بتواند جوابگوی یک زندگی معیاری باشد، نیست

با آنکه در داخل تشکیل حکومت نهادی به نام وزارت کار و امور اجتماعی وجود دارد تا برای اتباع کشور زمینه ی بهتر کاریابی را مساعد سازد مشکل بیکاری همچنان در کشور به عنوان یک مشکل حاد اجتماعی متبارز است و گمان نمی رود که این مشکل در جریان چند سال آینده حل گردد

    به باور آگاهان امور اقتصادی در رابطه به موجودیت جمعیت عظیمی از بی کاران در کشور لازم است تا در گام نخست علت و عوامل بی کاری در کشور ارزیابی گردد
بعضی از این آگاهان بر این عقیده است که افغانستان فاقد یک اقتصاد تولید و مولد است از این رو بی کاری ذات این اقتصاد را تشکیل می دهد، آنها می افزاید که در افغانستان این تفکر وجود دارد که جریانات آزاد و واردات صد ها نوع مال التجاره ی مختلف اقتصاد افغانستان را به اقتصاد مصرفی تبدیل کرده است و این مسئله سبب سقوط صنف هایی از صنعت کاران و بی کاری بخشی زیادی از مردم شده است

وجود نیروی کار فروان ولی نبود کار مناسب همچنان نسپردن کار به اهل کار نیز از جمله عوامل افزایش بی کاری در افغانستان است
واقعاً وجود بیکاری و نبود زمینه های اشتغال خصوصاً برای تحصیل کرده های کشور که سالانه چندین هزار فارغ التحصیل در رشته های مختلف داریم معضله ی بسیار اساسی و بزرگ را برای جامعه ی افغانستان به وجود آورده است و افراد متخصص کشور وقتی جذب دولت و نهاد های داخلی نشدند بالاجبار روی می آورند و موسسات خارجی در آنجا ها استخدام می شود و چنین موسسات هم اهداف خاص خود را دنبال می کنند به هیچ وجه تخصص، علم و دانش این افراد به نفع مردم و کشور شان به کار گرفته نمی شود

همه روزه هزاران جوان بیکار در اماکن مختلف شهر کابل خصوصاً در چوک کوته سنگی و پل سرخ دست زیر الاشه منتظر کار هستند ولی هیچ کار مناسب برای آنها پیدا نمی شود

    نبود کار مناسب باعث آن می شود تا مردم از مسایل چون کسب علم و دانش دست بکشند و سعی کنند تا به هر طریقی که شده است برای شان شغلی و درآمدی مهیا سازد و از سوی دیگر پدیده ی بیکاری باعث آن می شود که مردم به دولت به چشم شک بنگرند و برای تغییر آن تلاش نمایند تا دولتی جایگزین آن گردد که حداقل تا حدی مشکلات مردم را مرفوع سازد

اگر دولت نتواند کاری برای کاستن بیکاری انجام دهد مخالفان دولت هر روز بیشتر خواهند شد و آن وقت است که مشکلات سیاسی و امنیتی دامنگیر دولت خواهد شد، طوری که همه می دانند کار افراد را در داخل یک نظم می سازد و افرادی که شاغل هستند و کار دارند هیچگاه به فکر انجام کار ها و اعمالی نمی افتند که جامعه را دچار مشکل نماید اما افرادی که کار مشخصی ندارند و از درد بی کاری عذاب می کشند باالجبار برای تامین هزینه و مخارج زندگی خویش و خانواده اش ممکن است دست به هر کاری بزند و به این هم اهمیت نمی دهند که آیا این مشروع است یا غیر مشروع که این خود گرفتاری های بیشتر را برای کشور به وجود خواهد آورد

تبدیل شدن اقتصاد افغانستان به اقتصاد تولیدی یکی از راه های بیرون رفت از این معضله است و دولت باید به آن توجه کند.
باید تلاش شود که اقتصاد مصرفی از بین برده شود، ما به یک اقتصاد مصرفی تبدیل شدیم و تولید نداریم، تولید کننده گان در بازار های افغانستان کشور های ایران، پاکستان، چین، هند و کشور های آسیای میانه و ترکیه هستند. دنیا تولید می کند و ما فقط مصرف می کنیم در چنین شرایط کار از کجا پیدا شود؟"

    پدیده ی بیکاری در افغانستان به یک مشکل جدی و روز افزون تبدیل شده است، اما مردم انتظار دارند که این مشکلات با استفاده از کمک های بین اللملی توسط دولت حل شود
ولی کارشناسان بدین باور اند که مهار کردن مشکل بیکاری در افغانستان به سرمایه گذاری های بزرگ تر و زمان بیشتری نیاز دارد