احساس
ای ستاره تابناک ودرخشان آسمان تخیل ورویا یم .
ای محبوب قلب شکسته ونا توانم .
ای یگانه آرزوی دل حزین وناشادم .
بیأٰ !
بیا تا لحظه یئ بادیدن چشمان شهلا ء وعشق آفرینت .با نگاه های محبت بار وعاشقانه دیدن چهره ماه پیکر ت رشته های خشکیده قلبم که چون غنچه یی پژ مرده شده است تازه شود .
بیا !
بیا با این همه ناز های بیجا وکرشمه های همیشگی ات رشته عهد وپیمان قلبی ات را نگسل وسنگ نا امیدی بر شیشه قلب شکسته ونا توانم مزن ، واین شیشه وفا دار را که بارها به سنگ جفایت شکسته ئئ بیشتر ریز ریز مکن .
زیرا ! شکستن شیشه دل گناه است گناهی عظیم ونا بخشودنی .
اما میدانی عزیزم !
که تو قبلا مرتکب این گناه شدن یی .تو بار ها شیشه قلب مرا شکسته یی ،اما صدا قلب ناتوان من بگو شت نرسیده است .
وتو هم صدای شکستن آنرا به گوش قاب سنگین وبیو فا یت احساس نکرده یی.
آیا شنید ه ئئ که شاعری تو انا گفته است .
زیک بشکستن شیشه هزاران ناله بر خیزد
شکست شیشه دل بیصدا بوده است دانستم
بلی !
ا ی فرشته روح بخش قلب پریشان و شکسته من.بدانکه از شکستن شیشه دل صدائئ بر نمیخیزد که بگوش ها طنین افگند ،بلکه صدای شیشه دلی را می شنود .
قلبی می شنود که احترامی بمقام والای انسان قایل باشد .
بلی !
صدای دل را دلی می شنود که احساس داشته باشد وبفهمد که قلبی در سینه تنگ انسانی بخاطر عشق ومحبت او می تپد وقطره قطره آب میشود. صدا ی قلب را دلی می شنودکه انسان را بخاطر عشق وعلا قه پاک ومقام معنوی آن شناخته وآنرا پستش کند
آری عزیزم !
تو هم ای فرشته روح بخش قلب حزین وآزرده من مرا که سالها در آتش سوزان عشق ومحبت تو سوختم وبه وفا وصمیمیت واقعی تو نیاز دارم بمن رحم کن ومهربان شو.
بیا ودرد های قلب ستمکشیده مرا احساس کرده وبا نگاهی محبت بار وعشق آ فرین بر زخمهای نا سور دلم مر حم بگذار.
بیا تا با دیدن چهره دل انگیز ت چشمان خیره وناتوان من روشن شود .
بیا وبر من مهربان شو.
نویسنده بصیره غفوری
