اسلام بخاطر دفع خطر از عقیده و اخلاق و بخاطر حفظ کیان خانواده, صیانت جامعه و اثبات و پیوستگی و استحکام ان به منظور ساری ساختن روح اخوت در میان ابنایش علیه فقر اعلان نبرد داده, سخت آنرا در حصار نابودی گذاشته و در هر کمین گاه بر سر راه وجود و شیوع آن به تر صد نشسته است از همین جاه است که اسلام ایجاد یک زندگی انسانی آبرو مندانه را , که حداقل ابتدایی ترین نیاز های زندگی در آن فراهم آمده باشد,برای هر فردیکه در جامعه حیات بسر می برد , واجب ولازم شناخته است,داشتن خوردنی ,آشامیدنی ,مسکن پوشاک تابستانی و زمستانی ,و آنچکه یک فرد از کتب حرفه و فن یا ادوات و ابزار حرفه اش نیاز دارد و همچنین داشتن همسر , اگر به آن اشتیاق داشته باشد _ برای هر فردیکه در دائره نظام اسلامی با هویت یک انسان تنفس می کند ,تضمین می شود.
در جامعه اسلامی عموم مرد م حق مسلم دارند تا در سطحی فرا خور حالشان زندگی و معیشت خود را سپری نمایند,زندگی که آنهارا براداء فرائض خدا_ و قیام به تکالیف و مسئولیت های حیات,یاری نماید و از چنگال فقر و فاقه ,بی خانمانی و در بدری , و محرومیت و سر گردانی نجات بخشد.
از نظر اسلام , مجاز نیست که فردی در جامعۀ اسلامی گرسنه یا برهنه یادر بدر و اواره ,یا محروم از ازدواج و تشکیل خانواده , بسر برد .
لیکن سوال اینجا است که کدامین چیرز ها است که این چنین زندگی را برای انسان در جامعۀ اسلامی سامان می دهد؟
و اسلام کدامین وسائل را پشتوانه و ضمانت کننده همچو زندگی ای به کار گرفته است؟
پاسخ این است که :اسلام با بکار گرفتن و سائلی مثل: کار زکات کفالت خزانه اسلامی صدقات واجب وحقوق دیگر غیر از زکات ؛ این چنین معیشنتی را برای فرزندانش ضمانت می کند.
