این شعار را من بار بار در صفحات فیسبوک اکثر افغانهای که قلبا میخواهند در کشور اتحاد و همدیلی را بیاورد دیدم و این شعار مرا نیز واداشت تا یک مطلب ناچیز را در ارتباط به اتحاد و همدیلی ما افغانها بنویسم ومن نیز آروز دارم که چنین شعارها روزی در کشور عزیز مان به یک حقیقت مبدل گردد و هر فرد این سرزمین این شعار را در وجود خویش پرورش دهد.
قوم گرایی، نژاد گرایی، سمت گرایی و زبان گرایی از جمله چالش های بزرگی است که امروز مانع اتحاد و ویک دست بودن ما افغانها شده است.
قوم گرایی که امروز به یک پیمانه وسیع در قلوب و وجود اکثر مردم کشور ما نهفته است و مبارزه در مقابل این آن به وقت و زمان زیادی نیاز است.
بی اتفاقی و یکدست نبودن مردم که از سوی بیگانه ها در میان مردم دامن زده میشود امروز آسیب های فراوانی را به مردم و کشور وارد نموده است. که عمده ترین آن جنگهای سلسله یی داخلی میان اقوام افغانستان میباشد، و این جنگها نه تنها از لحاظ مادی به مردم خساره وارد نموده است بلکه از لحاظ جانی نیز به مردم آسیب های شدیدی رسانیده است.
به میلیونها افغان جانهای شانرا از دست دادند و به هزاران تن معیوب و معلول شدند و امثال آنها به هزارها تن دیگر یتیم شدند. که این همه آسیب ها ناشی از همان بی اتفاقی و بی اتحادی ما افغانها میباشد.
برتر دانستن یک قوم نسبت به دیگر قوم و برتردانستن یک مذهب نسبت به دیگر مذهب و همچنان مسله نژاد پرستی معضلی است که امروز نیز مردم در گرو آن قرار دارد.
اما باید گفت که نسل تحصیل کرده امروزی و کسانیکه اهل خرد هستند سخت در تلاش این هستند تا یک و حدت و همدیلی را در میان مردم بوجود بیاورند و پدیده های شوم که باعث تنش های قومی و سمتی دربین مردم جریان دارد از میان بردارد و نابود سازند.
از سوی دیگر فرهنگ همپذیری که در راستای به میان آمدن وحدت و اتحاد موثر میباشد امروز در میان مردم خیلی ها در حال رشد است. در مکاتب، دانشگاه ها و دیگر مکانهای تحصیلی مبارزه علیه بی اتحادی و بی اتفاقی از سوی فرهنگیان و نسل جدید کشور پدید آمده است.
وحدت و همدیلی پدیده ی است که مرزهای قوم گرایی و سمت را گرایی را درهم میکوبد و مردم را سوق میدهد بسوی اتحاد و همپذیری و نیز کشور را بسوی انکشاف و ترقی میبرد.
همچنان پیغبر(ص) میفرماید: کسیکه به قوم گرایی کسی دیگری را دعوت کرد از مانیست و کسیکه بخاطر قوم گرایی جنگید از ما نیست و کسیکه در این راه مرد از ما نیست.
به امید روزیکه کشوری داشته باشیم که قلب های هر فرد مردم اش عاری از تعصب، کینه ، قوم گرایی و زبان گرایی باشد.
